登高
登高最新章节：谁负旋乾手，当春起蛰虫。鱼龙惊寂寞，天地喜昭融。墐户身方远，昂霄意已雄。俗聋谁与破，予欲问丰跂。
杭州城化作焦炭，西湖歌舞已休。
周夫子神情严峻，待张家和郑家人都离去后，又劝说村民离开。
大好梧桐庭院里。修竹娟娟，几席凉于水。扫地焚香闲坐此。韦苏州后先生矣。老带庄襟谁得似。一片冰心，写上云蓝纸。看取方池清见底。亭亭立者花君子。
满脸黑灰的脸上，一双黑亮的眼睛眼巴巴地望着他。
吾闻春秋纪年二百四十二，不书祥瑞书灾异。不知何年沙麓崩，六鹢退飞失其四。恒星不见夜有光，星陨如雨石在地。孔子讳鲁不讳宋，但记日有食之既。岂知沦影入石中，蟾蜍桂影俱蒙笼。初疑日中有两乌，双飞跳入姮娥宫。鹑火贲贲尾伏辰，状如赤鸟云非云。女娲炼就五色石，抟沙所作愚下人。史苏发占又端策，坎为曳月艮山石。兑升而云离奋翼，重兑为吕归有德。吕侯宝石到子孙，更遣赵子穷其源。齐赵马牛不相及，如何穷此造化根。世閒万事何不有，耳目之外难具论。海中时时发火焰，世界一一持风轮。一微尘内纳须弥，有顶天上犹昆崙。并却咽喉与唇吻，别有一句超乾坤。木人抚掌非耳听，石女怀胎亲眼闻。扇子筑著帝释鼻，鲤鱼惊翻东海盆。吾言非夸子夸矣，要与摩诘无言言。
作为天启粉丝大本营，启明上更是沸腾起来。
弓摧南山虎，手接太行猱。
浦树冥茫茫，云山浅淡中。客愁生远望，春意入晴空。酒忆相如病，途怜阮籍穷。殷勤桃叶句，欲和愧难工。
至于，司马二闭关六年写出的《沧海龙帝》，很多支持司马二的人也想谈论，但是奈何《沧海龙帝》的开篇实在是太平淡了。
。
登高解读：shuí fù xuán qián shǒu ，dāng chūn qǐ zhé chóng 。yú lóng jīng jì mò ，tiān dì xǐ zhāo róng 。jìn hù shēn fāng yuǎn ，áng xiāo yì yǐ xióng 。sú lóng shuí yǔ pò ，yǔ yù wèn fēng qí 。
háng zhōu chéng huà zuò jiāo tàn ，xī hú gē wǔ yǐ xiū 。
zhōu fū zǐ shén qíng yán jun4 ，dài zhāng jiā hé zhèng jiā rén dōu lí qù hòu ，yòu quàn shuō cūn mín lí kāi 。
dà hǎo wú tóng tíng yuàn lǐ 。xiū zhú juān juān ，jǐ xí liáng yú shuǐ 。sǎo dì fén xiāng xián zuò cǐ 。wéi sū zhōu hòu xiān shēng yǐ 。lǎo dài zhuāng jīn shuí dé sì 。yī piàn bīng xīn ，xiě shàng yún lán zhǐ 。kàn qǔ fāng chí qīng jiàn dǐ 。tíng tíng lì zhě huā jun1 zǐ 。
mǎn liǎn hēi huī de liǎn shàng ，yī shuāng hēi liàng de yǎn jīng yǎn bā bā dì wàng zhe tā 。
wú wén chūn qiū jì nián èr bǎi sì shí èr ，bú shū xiáng ruì shū zāi yì 。bú zhī hé nián shā lù bēng ，liù yì tuì fēi shī qí sì 。héng xīng bú jiàn yè yǒu guāng ，xīng yǔn rú yǔ shí zài dì 。kǒng zǐ huì lǔ bú huì sòng ，dàn jì rì yǒu shí zhī jì 。qǐ zhī lún yǐng rù shí zhōng ，chán chú guì yǐng jù méng lóng 。chū yí rì zhōng yǒu liǎng wū ，shuāng fēi tiào rù héng é gōng 。chún huǒ bēn bēn wěi fú chén ，zhuàng rú chì niǎo yún fēi yún 。nǚ wā liàn jiù wǔ sè shí ，tuán shā suǒ zuò yú xià rén 。shǐ sū fā zhàn yòu duān cè ，kǎn wéi yè yuè gèn shān shí 。duì shēng ér yún lí fèn yì ，zhòng duì wéi lǚ guī yǒu dé 。lǚ hóu bǎo shí dào zǐ sūn ，gèng qiǎn zhào zǐ qióng qí yuán 。qí zhào mǎ niú bú xiàng jí ，rú hé qióng cǐ zào huà gēn 。shì jiān wàn shì hé bú yǒu ，ěr mù zhī wài nán jù lùn 。hǎi zhōng shí shí fā huǒ yàn ，shì jiè yī yī chí fēng lún 。yī wēi chén nèi nà xū mí ，yǒu dǐng tiān shàng yóu kūn lún 。bìng què yān hóu yǔ chún wěn ，bié yǒu yī jù chāo qián kūn 。mù rén fǔ zhǎng fēi ěr tīng ，shí nǚ huái tāi qīn yǎn wén 。shàn zǐ zhù zhe dì shì bí ，lǐ yú jīng fān dōng hǎi pén 。wú yán fēi kuā zǐ kuā yǐ ，yào yǔ mó jié wú yán yán 。
zuò wéi tiān qǐ fěn sī dà běn yíng ，qǐ míng shàng gèng shì fèi téng qǐ lái 。
gōng cuī nán shān hǔ ，shǒu jiē tài háng náo 。
pǔ shù míng máng máng ，yún shān qiǎn dàn zhōng 。kè chóu shēng yuǎn wàng ，chūn yì rù qíng kōng 。jiǔ yì xiàng rú bìng ，tú lián ruǎn jí qióng 。yīn qín táo yè jù ，yù hé kuì nán gōng 。
zhì yú ，sī mǎ èr bì guān liù nián xiě chū de 《cāng hǎi lóng dì 》，hěn duō zhī chí sī mǎ èr de rén yě xiǎng tán lùn ，dàn shì nài hé 《cāng hǎi lóng dì 》de kāi piān shí zài shì tài píng dàn le 。
。
