孟冬篇
孟冬篇最新章节：张富只觉得心咚咚狂跳起来，虽然还不敢乱猜，却觉得这情形很不寻常。
风回山火断，朝落岸冰高。（《湘江吟》）名终埋不得，骨任朽何妨。（经杜甫坟，见《诗话总龟》）
人言韩孟才相高，欲将诗骨追诗涛。可怜寒谷瘦不毛。青高倚松亦浪语，遂令后世称同曹。
子弟可不慎，慎在选师友。师友必良德，中才可进诱。
平生湖海气，浪自青云期。一为蓬莱游，时动泉石思。徒糜太仓粟，饱食终日嬉。尸素亦已甚，勇退夫何疑。直道无所愧，愿学柳士师。归来食不足，三叹汝坟诗。亲老尚择禄，富贵当何时。捧檄强自喜，安敢辞驱驰。顾我性萧散，轩裳缚伊尼。何当出幕府，还把江海麾。思亲匪怀土，此意惟君知。君抱四方志，扁舟羡鸱夷。要先句践霸，乃以西子随。不妨食肉相，兼有绝俗姿。
风力掀天浪打头，只须一笑不须愁。近看两日远三月，气力穷时会自休。
磨针溪，在眉州象耳山下。世传李太白读书山中，未成，弃去。过小溪，逢老媪方磨铁杵，问之，曰：“欲作针。”太白感其意，还卒业。媪自言姓武。今溪旁有武氏岩。
。
孟冬篇解读：zhāng fù zhī jiào dé xīn dōng dōng kuáng tiào qǐ lái ，suī rán hái bú gǎn luàn cāi ，què jiào dé zhè qíng xíng hěn bú xún cháng 。
fēng huí shān huǒ duàn ，cháo luò àn bīng gāo 。（《xiāng jiāng yín 》）míng zhōng mái bú dé ，gǔ rèn xiǔ hé fáng 。（jīng dù fǔ fén ，jiàn 《shī huà zǒng guī 》）
rén yán hán mèng cái xiàng gāo ，yù jiāng shī gǔ zhuī shī tāo 。kě lián hán gǔ shòu bú máo 。qīng gāo yǐ sōng yì làng yǔ ，suí lìng hòu shì chēng tóng cáo 。
zǐ dì kě bú shèn ，shèn zài xuǎn shī yǒu 。shī yǒu bì liáng dé ，zhōng cái kě jìn yòu 。
píng shēng hú hǎi qì ，làng zì qīng yún qī 。yī wéi péng lái yóu ，shí dòng quán shí sī 。tú mí tài cāng sù ，bǎo shí zhōng rì xī 。shī sù yì yǐ shèn ，yǒng tuì fū hé yí 。zhí dào wú suǒ kuì ，yuàn xué liǔ shì shī 。guī lái shí bú zú ，sān tàn rǔ fén shī 。qīn lǎo shàng zé lù ，fù guì dāng hé shí 。pěng xí qiáng zì xǐ ，ān gǎn cí qū chí 。gù wǒ xìng xiāo sàn ，xuān shang fù yī ní 。hé dāng chū mù fǔ ，hái bǎ jiāng hǎi huī 。sī qīn fěi huái tǔ ，cǐ yì wéi jun1 zhī 。jun1 bào sì fāng zhì ，biǎn zhōu xiàn chī yí 。yào xiān jù jiàn bà ，nǎi yǐ xī zǐ suí 。bú fáng shí ròu xiàng ，jiān yǒu jué sú zī 。
fēng lì xiān tiān làng dǎ tóu ，zhī xū yī xiào bú xū chóu 。jìn kàn liǎng rì yuǎn sān yuè ，qì lì qióng shí huì zì xiū 。
mó zhēn xī ，zài méi zhōu xiàng ěr shān xià 。shì chuán lǐ tài bái dú shū shān zhōng ，wèi chéng ，qì qù 。guò xiǎo xī ，féng lǎo ǎo fāng mó tiě chǔ ，wèn zhī ，yuē ：“yù zuò zhēn 。”tài bái gǎn qí yì ，hái zú yè 。ǎo zì yán xìng wǔ 。jīn xī páng yǒu wǔ shì yán 。
。
