鰕䱇篇
鰕䱇篇最新章节：青山等人都想起书院确实有这么个邋遢老头儿，因此也不看书了，议论纷纷，又猜测他为何孤身带个儿子，连家也没有。
白云黄叶满山家，又见光风转蕙花。不用薰炉爇沈水，一帘香霭读楞伽。
何来孤独叟，自道腹中饥。入户眉先皱，登阶力已衰。生年曾不记，近事幸无知。须鬓留前代，乡邻失旧时。延龄凭布袋，移步仗松枝。但忆身方壮，世途甚坦夷。
赵锋见她不出声，自认为说中她心思了。
剪韭虚春夕，新添玉板禅。花颜舒十赉，柳眼倦三眠。墨气浓生岫，帘纹縠映泉。一评风物异，偏媚绿尊前。
黎章便亲自去找管军需的军士，果然分配了帐篷。
长河悬落照，短棹尚孤征。衰柳愁边断，残霞雨外明。人喧杨子渡，钟动广陵城。渐去乡关远，凄然倍旅情。
这个大汉有着两条如同发墨般的浓眉，棱棱的颧骨，乱糟糟的胡渣子，瘦骨嶙峋的大手，一柄已锈得快烂的铁剑……这就是天下第一剑燕南天？虽然书中还没有揭示答案，但是郑武感觉已经**不离十了。
。
鰕䱇篇解读：qīng shān děng rén dōu xiǎng qǐ shū yuàn què shí yǒu zhè me gè lā tā lǎo tóu ér ，yīn cǐ yě bú kàn shū le ，yì lùn fēn fēn ，yòu cāi cè tā wéi hé gū shēn dài gè ér zǐ ，lián jiā yě méi yǒu 。
bái yún huáng yè mǎn shān jiā ，yòu jiàn guāng fēng zhuǎn huì huā 。bú yòng xūn lú ruò shěn shuǐ ，yī lián xiāng ǎi dú léng gā 。
hé lái gū dú sǒu ，zì dào fù zhōng jī 。rù hù méi xiān zhòu ，dēng jiē lì yǐ shuāi 。shēng nián céng bú jì ，jìn shì xìng wú zhī 。xū bìn liú qián dài ，xiāng lín shī jiù shí 。yán líng píng bù dài ，yí bù zhàng sōng zhī 。dàn yì shēn fāng zhuàng ，shì tú shèn tǎn yí 。
zhào fēng jiàn tā bú chū shēng ，zì rèn wéi shuō zhōng tā xīn sī le 。
jiǎn jiǔ xū chūn xī ，xīn tiān yù bǎn chán 。huā yán shū shí lài ，liǔ yǎn juàn sān mián 。mò qì nóng shēng xiù ，lián wén hú yìng quán 。yī píng fēng wù yì ，piān mèi lǜ zūn qián 。
lí zhāng biàn qīn zì qù zhǎo guǎn jun1 xū de jun1 shì ，guǒ rán fèn pèi le zhàng péng 。
zhǎng hé xuán luò zhào ，duǎn zhào shàng gū zhēng 。shuāi liǔ chóu biān duàn ，cán xiá yǔ wài míng 。rén xuān yáng zǐ dù ，zhōng dòng guǎng líng chéng 。jiàn qù xiāng guān yuǎn ，qī rán bèi lǚ qíng 。
zhè gè dà hàn yǒu zhe liǎng tiáo rú tóng fā mò bān de nóng méi ，léng léng de quán gǔ ，luàn zāo zāo de hú zhā zǐ ，shòu gǔ lín xún de dà shǒu ，yī bǐng yǐ xiù dé kuài làn de tiě jiàn ……zhè jiù shì tiān xià dì yī jiàn yàn nán tiān ？suī rán shū zhōng hái méi yǒu jiē shì dá àn ，dàn shì zhèng wǔ gǎn jiào yǐ jīng **bú lí shí le 。
。
