过秦论
过秦论最新章节：当年五岭屐痕斑，五岳从今次第攀。游遍写将图画里，梅花一夜满名山。
绿阴丛里浣花村，懒性朝来学灌园。地僻烟霞藏竹坞，夜凉风雨到柴门。敢论宣室虚前席，犹记黄封赐上尊。自爱閒林专一壑，树声长送水潺潺。
尘涩鳌钩公子恨，风吹马耳谪仙愁。皇天老眼成人晚，今日男儿得志秋。官样文章堆笔底，世情风色候江头。主司不是冬烘物，五色迷人莫浪忧。
燕南天犹如天神下凡，一双肉掌已然成了天下最凶猛的兵刃，转眼间已有几十个恶人丧命。
锦城丝管日纷纷，半入江风半入云。
场屋追兄弟，闺门托妇壬。传家深属契，为客细论心。何物尉乃勇，所居官不侵。相期爱蜩甲，突兀看穹林。
朔风吹黄沙，客子梦千里。青山久不归，白日去如水。昨朝滦水上，仙人偶来过。自言远纷壒，结庐在金坡。玉峡栖层云，翠阁萦危栈。钟声绕碧坛，桃花出深涧。双童扫白石，展席弹瑶琴。青松挂落月，海色浮空林。竟谢区中缘，骑龙忽归去。祇恐人民非，那愁岁年暮。君还鍊石髓，九转成玄霜。他时肯分赠，碧落同翱翔。
。
过秦论解读：dāng nián wǔ lǐng jī hén bān ，wǔ yuè cóng jīn cì dì pān 。yóu biàn xiě jiāng tú huà lǐ ，méi huā yī yè mǎn míng shān 。
lǜ yīn cóng lǐ huàn huā cūn ，lǎn xìng cháo lái xué guàn yuán 。dì pì yān xiá cáng zhú wù ，yè liáng fēng yǔ dào chái mén 。gǎn lùn xuān shì xū qián xí ，yóu jì huáng fēng cì shàng zūn 。zì ài jiān lín zhuān yī hè ，shù shēng zhǎng sòng shuǐ chán chán 。
chén sè áo gōu gōng zǐ hèn ，fēng chuī mǎ ěr zhé xiān chóu 。huáng tiān lǎo yǎn chéng rén wǎn ，jīn rì nán ér dé zhì qiū 。guān yàng wén zhāng duī bǐ dǐ ，shì qíng fēng sè hòu jiāng tóu 。zhǔ sī bú shì dōng hōng wù ，wǔ sè mí rén mò làng yōu 。
yàn nán tiān yóu rú tiān shén xià fán ，yī shuāng ròu zhǎng yǐ rán chéng le tiān xià zuì xiōng měng de bīng rèn ，zhuǎn yǎn jiān yǐ yǒu jǐ shí gè è rén sàng mìng 。
jǐn chéng sī guǎn rì fēn fēn ，bàn rù jiāng fēng bàn rù yún 。
chǎng wū zhuī xiōng dì ，guī mén tuō fù rén 。chuán jiā shēn shǔ qì ，wéi kè xì lùn xīn 。hé wù wèi nǎi yǒng ，suǒ jū guān bú qīn 。xiàng qī ài tiáo jiǎ ，tū wū kàn qióng lín 。
shuò fēng chuī huáng shā ，kè zǐ mèng qiān lǐ 。qīng shān jiǔ bú guī ，bái rì qù rú shuǐ 。zuó cháo luán shuǐ shàng ，xiān rén ǒu lái guò 。zì yán yuǎn fēn ài ，jié lú zài jīn pō 。yù xiá qī céng yún ，cuì gé yíng wēi zhàn 。zhōng shēng rào bì tán ，táo huā chū shēn jiàn 。shuāng tóng sǎo bái shí ，zhǎn xí dàn yáo qín 。qīng sōng guà luò yuè ，hǎi sè fú kōng lín 。jìng xiè qū zhōng yuán ，qí lóng hū guī qù 。qí kǒng rén mín fēi ，nà chóu suì nián mù 。jun1 hái liàn shí suǐ ，jiǔ zhuǎn chéng xuán shuāng 。tā shí kěn fèn zèng ，bì luò tóng áo xiáng 。
。
