点绛唇·丁未冬过吴松作
点绛唇·丁未冬过吴松作最新章节：现在他才知道，那十二尊狰狞咆哮的巨大魔神并不是什么都天魔神，而是十二祖巫。
春愁不到雕鞍，彩云簇仗帘初揭。鞭丝绰约，剑光寒峭，眉痕英绝。竹石敲崩，梁尘飞动，徊波低节。甚迷离傍地，雌雄未辨，兜鍪外，飘云发。诧眼惊鸿轻瞥。乱华镫万花飘忽，瑰姿飒爽，新萌蓓蕾。一时人杰，竟怯初蝉，旋荣枯梦，旧情难掇。趁春华努力，微云不翳，拥高寒月。
不过，那时他们一个是毁容、不再发一言的苦头陀，一个是老态龙钟、孤僻古怪的金花婆婆。
为避缁尘染绣衣，羁栖灊沔日相依。深春几伴看花醉，小艇时陪泛月归。潘岳词章仍出宰，匡衡心事已多违。庐山彭蠡曾游地，莫滞双凫入汉畿。
师叔带着小师妹拂袖而走。
已共红尘迹渐疏，画檐愁见燕归初。无端有寄闲消息，肠断萧娘一纸书。
。
点绛唇·丁未冬过吴松作解读：xiàn zài tā cái zhī dào ，nà shí èr zūn zhēng níng páo xiāo de jù dà mó shén bìng bú shì shí me dōu tiān mó shén ，ér shì shí èr zǔ wū 。
chūn chóu bú dào diāo ān ，cǎi yún cù zhàng lián chū jiē 。biān sī chāo yuē ，jiàn guāng hán qiào ，méi hén yīng jué 。zhú shí qiāo bēng ，liáng chén fēi dòng ，huái bō dī jiē 。shèn mí lí bàng dì ，cí xióng wèi biàn ，dōu móu wài ，piāo yún fā 。chà yǎn jīng hóng qīng piē 。luàn huá dèng wàn huā piāo hū ，guī zī sà shuǎng ，xīn méng bèi lěi 。yī shí rén jié ，jìng qiè chū chán ，xuán róng kū mèng ，jiù qíng nán duō 。chèn chūn huá nǔ lì ，wēi yún bú yì ，yōng gāo hán yuè 。
bú guò ，nà shí tā men yī gè shì huǐ róng 、bú zài fā yī yán de kǔ tóu tuó ，yī gè shì lǎo tài lóng zhōng 、gū pì gǔ guài de jīn huā pó pó 。
wéi bì zī chén rǎn xiù yī ，jī qī qián miǎn rì xiàng yī 。shēn chūn jǐ bàn kàn huā zuì ，xiǎo tǐng shí péi fàn yuè guī 。pān yuè cí zhāng réng chū zǎi ，kuāng héng xīn shì yǐ duō wéi 。lú shān péng lí céng yóu dì ，mò zhì shuāng fú rù hàn jī 。
shī shū dài zhe xiǎo shī mèi fú xiù ér zǒu 。
yǐ gòng hóng chén jì jiàn shū ，huà yán chóu jiàn yàn guī chū 。wú duān yǒu jì xián xiāo xī ，cháng duàn xiāo niáng yī zhǐ shū 。
。
