四愁诗
四愁诗最新章节：可是，才静下来，就听青莲脆声道：《三字经》不对。
旧隐匡庐一草堂，今闻携策谒吾皇。峡云难卷从龙势，古剑终腾出土光。开翅定期归碧落，濯缨宁肯问沧浪。他时得意交知仰，莫忘裁诗寄钓乡。
一叟沾沾喜自论，浣花全胜百花村。停骢众讶桓君辔，罗雀吾骄翟尉门。树暝忽回春雪照，台孤迥见法星尊。即能倾盖输肝胆，无那初筵黯别魂。
画阁岿然百尺危，吹来花片点春衣。黄昏璧月溪心浴，白昼银盘水面飞。
高台百尺凌云碧，维舟夜久霜月白。瘿木窣窣摇枯藤，寒濑潺潺落苍石。先生退隐知几年，汉家钟鼎徒凌烟。高风千古磨不尽，山水照映长明鲜。我来俯仰惭羁旅，冲寒愁怕玄冬暮。此身不负白鸥盟，暂此迟留亦何预。起来搔首江茫茫，孤篷却逐雁随阳。人生游行岂易得，惟有此夕难相忘。
断碑零落任苔封，想像当时问道宫。烟锁洞天三十六，时人空礼白云中。
相望隔重闉。两地消魂。青山千叠锁寒云。梦去梦来遮不住，几个黄昏。柳叶展眉颦。莺燕纷纷。不晴不雨奈何春。尽道养花天气好，恼杀离人。
。
四愁诗解读：kě shì ，cái jìng xià lái ，jiù tīng qīng lián cuì shēng dào ：《sān zì jīng 》bú duì 。
jiù yǐn kuāng lú yī cǎo táng ，jīn wén xié cè yè wú huáng 。xiá yún nán juàn cóng lóng shì ，gǔ jiàn zhōng téng chū tǔ guāng 。kāi chì dìng qī guī bì luò ，zhuó yīng níng kěn wèn cāng làng 。tā shí dé yì jiāo zhī yǎng ，mò wàng cái shī jì diào xiāng 。
yī sǒu zhān zhān xǐ zì lùn ，huàn huā quán shèng bǎi huā cūn 。tíng cōng zhòng yà huán jun1 pèi ，luó què wú jiāo zhái wèi mén 。shù míng hū huí chūn xuě zhào ，tái gū jiǒng jiàn fǎ xīng zūn 。jí néng qīng gài shū gān dǎn ，wú nà chū yàn àn bié hún 。
huà gé kuī rán bǎi chǐ wēi ，chuī lái huā piàn diǎn chūn yī 。huáng hūn bì yuè xī xīn yù ，bái zhòu yín pán shuǐ miàn fēi 。
gāo tái bǎi chǐ líng yún bì ，wéi zhōu yè jiǔ shuāng yuè bái 。yǐng mù sū sū yáo kū téng ，hán lài chán chán luò cāng shí 。xiān shēng tuì yǐn zhī jǐ nián ，hàn jiā zhōng dǐng tú líng yān 。gāo fēng qiān gǔ mó bú jìn ，shān shuǐ zhào yìng zhǎng míng xiān 。wǒ lái fǔ yǎng cán jī lǚ ，chōng hán chóu pà xuán dōng mù 。cǐ shēn bú fù bái ōu méng ，zàn cǐ chí liú yì hé yù 。qǐ lái sāo shǒu jiāng máng máng ，gū péng què zhú yàn suí yáng 。rén shēng yóu háng qǐ yì dé ，wéi yǒu cǐ xī nán xiàng wàng 。
duàn bēi líng luò rèn tái fēng ，xiǎng xiàng dāng shí wèn dào gōng 。yān suǒ dòng tiān sān shí liù ，shí rén kōng lǐ bái yún zhōng 。
xiàng wàng gé zhòng yīn 。liǎng dì xiāo hún 。qīng shān qiān dié suǒ hán yún 。mèng qù mèng lái zhē bú zhù ，jǐ gè huáng hūn 。liǔ yè zhǎn méi pín 。yīng yàn fēn fēn 。bú qíng bú yǔ nài hé chūn 。jìn dào yǎng huā tiān qì hǎo ，nǎo shā lí rén 。
。
