咏史诗
咏史诗最新章节：百战清胡塞，廿年归汉关。乞身辞北阙，赐第傍南山。铁券勋名远，金丹日月闲。还闻奉朝请，剑履近龙颜。
技艺的确精湛，聊什么都能聊出门道，问题在于这些全部是经验之谈，几乎所有匠艺都是师傅传徒弟，老子传儿子，一代代手把手传下来的，通过不断的摸索将传艺精湛化，用老生常谈的话来说，叫有技术没科学。
唤渡三江岸，停车两眼明。烟涵秋日澹，露洗晓寒轻。山色晴逾爽，波流怒未平。诗翁旧游处，有句不堪呈。
岁晏琴尊聊纵赏，况逢高阁俯长川。孤城海气霾寒日，万壑钟声出暝烟。辽鹤归来空异代，石羊化去不知年。沧桑自古何须问，肠断江湖落雁前。
那碗里冒着热气，顿时房里顿时就充满了特别的香味。
含光混世贵无名，何用孤高比云月？
挂冠早厌承明庐，文采风流意自如。视草烟云生笔札，倚楼星月满郊墟。才高司马曾难蜀，官似虞卿懒著书。天上词垣谁独步，纷纷空自笑黔驴。
圣朝郊祀此初行，肃戒精禋古有名。三日同斋风味淡，连霄对雪谷神清。袁公户闭眠应稳，程子门高梦未成。一德格天天亦信，泰阶从此更分明。
因为制作周期短，《天书红颜录》中人物建模、场景画面的确不够太过精细，但是凭着丰富的剧情，凭着超高的自由度，凭着那一个个经典人物，足以让人忽略所有的旁枝末节。
。
咏史诗解读：bǎi zhàn qīng hú sāi ，niàn nián guī hàn guān 。qǐ shēn cí běi què ，cì dì bàng nán shān 。tiě quàn xūn míng yuǎn ，jīn dān rì yuè xián 。hái wén fèng cháo qǐng ，jiàn lǚ jìn lóng yán 。
jì yì de què jīng zhàn ，liáo shí me dōu néng liáo chū mén dào ，wèn tí zài yú zhè xiē quán bù shì jīng yàn zhī tán ，jǐ hū suǒ yǒu jiàng yì dōu shì shī fù chuán tú dì ，lǎo zǐ chuán ér zǐ ，yī dài dài shǒu bǎ shǒu chuán xià lái de ，tōng guò bú duàn de mō suǒ jiāng chuán yì jīng zhàn huà ，yòng lǎo shēng cháng tán de huà lái shuō ，jiào yǒu jì shù méi kē xué 。
huàn dù sān jiāng àn ，tíng chē liǎng yǎn míng 。yān hán qiū rì dàn ，lù xǐ xiǎo hán qīng 。shān sè qíng yú shuǎng ，bō liú nù wèi píng 。shī wēng jiù yóu chù ，yǒu jù bú kān chéng 。
suì yàn qín zūn liáo zòng shǎng ，kuàng féng gāo gé fǔ zhǎng chuān 。gū chéng hǎi qì mái hán rì ，wàn hè zhōng shēng chū míng yān 。liáo hè guī lái kōng yì dài ，shí yáng huà qù bú zhī nián 。cāng sāng zì gǔ hé xū wèn ，cháng duàn jiāng hú luò yàn qián 。
nà wǎn lǐ mào zhe rè qì ，dùn shí fáng lǐ dùn shí jiù chōng mǎn le tè bié de xiāng wèi 。
hán guāng hún shì guì wú míng ，hé yòng gū gāo bǐ yún yuè ？
guà guàn zǎo yàn chéng míng lú ，wén cǎi fēng liú yì zì rú 。shì cǎo yān yún shēng bǐ zhá ，yǐ lóu xīng yuè mǎn jiāo xū 。cái gāo sī mǎ céng nán shǔ ，guān sì yú qīng lǎn zhe shū 。tiān shàng cí yuán shuí dú bù ，fēn fēn kōng zì xiào qián lǘ 。
shèng cháo jiāo sì cǐ chū háng ，sù jiè jīng yīn gǔ yǒu míng 。sān rì tóng zhāi fēng wèi dàn ，lián xiāo duì xuě gǔ shén qīng 。yuán gōng hù bì mián yīng wěn ，chéng zǐ mén gāo mèng wèi chéng 。yī dé gé tiān tiān yì xìn ，tài jiē cóng cǐ gèng fèn míng 。
yīn wéi zhì zuò zhōu qī duǎn ，《tiān shū hóng yán lù 》zhōng rén wù jiàn mó 、chǎng jǐng huà miàn de què bú gòu tài guò jīng xì ，dàn shì píng zhe fēng fù de jù qíng ，píng zhe chāo gāo de zì yóu dù ，píng zhe nà yī gè gè jīng diǎn rén wù ，zú yǐ ràng rén hū luè suǒ yǒu de páng zhī mò jiē 。
。
