怨王孙·湖上风来波浩渺
怨王孙·湖上风来波浩渺最新章节：紫毡丝履慰新寒，扈从秋陵路几盘。飞舄空传云外到，舞裀不数掌中看。著来红软身先健，卧对青山梦亦安。情似绨袍人似玉，满怀琼玖报应难。
汉末桓帝时，郎有马子侯。自谓识音律，请客鸣笙竽。为作陌上桑，反言凤将雏。左右伪称善，亦复自摇头。
故国一千里，他乡此独征。乱山依远戍，寒日下孤城。灯火曕程远，川原入望平。不堪回首处，孤雁入云鸣。
试看腊向天涯尽，独有边愁恋二毛。列塞云连青海色，双弧春隐赤鱼韬。晨炊烟断家谋拙，旅病魂惊国事劳。西望蓟门通御气，孤臣不惜敝征袍。
轩阁竞华丽，谁肯厌丝管。豪华既交欢，盛丽亦同玩。鸣弦虽侑觞，惟宜素纤按。声色方争高，耳目及中乱。古意始兴怀，曲终情已换。黄子寻天真，开轩名以琴。问琴意何在，答以琴为心。我愿听以目，与子为知音。无弦之琴声无声，世间此曲今何人。
色色南宫肖，唯颠小不如。与秋同淡冷，对酒益清虚。韵思图中写，微言谑里摅。犹嫌多事甚，商校古人书。
。
怨王孙·湖上风来波浩渺解读：zǐ zhān sī lǚ wèi xīn hán ，hù cóng qiū líng lù jǐ pán 。fēi xì kōng chuán yún wài dào ，wǔ yīn bú shù zhǎng zhōng kàn 。zhe lái hóng ruǎn shēn xiān jiàn ，wò duì qīng shān mèng yì ān 。qíng sì tí páo rén sì yù ，mǎn huái qióng jiǔ bào yīng nán 。
hàn mò huán dì shí ，láng yǒu mǎ zǐ hóu 。zì wèi shí yīn lǜ ，qǐng kè míng shēng yú 。wéi zuò mò shàng sāng ，fǎn yán fèng jiāng chú 。zuǒ yòu wěi chēng shàn ，yì fù zì yáo tóu 。
gù guó yī qiān lǐ ，tā xiāng cǐ dú zhēng 。luàn shān yī yuǎn shù ，hán rì xià gū chéng 。dēng huǒ yàn chéng yuǎn ，chuān yuán rù wàng píng 。bú kān huí shǒu chù ，gū yàn rù yún míng 。
shì kàn là xiàng tiān yá jìn ，dú yǒu biān chóu liàn èr máo 。liè sāi yún lián qīng hǎi sè ，shuāng hú chūn yǐn chì yú tāo 。chén chuī yān duàn jiā móu zhuō ，lǚ bìng hún jīng guó shì láo 。xī wàng jì mén tōng yù qì ，gū chén bú xī bì zhēng páo 。
xuān gé jìng huá lì ，shuí kěn yàn sī guǎn 。háo huá jì jiāo huān ，shèng lì yì tóng wán 。míng xián suī yòu shāng ，wéi yí sù xiān àn 。shēng sè fāng zhēng gāo ，ěr mù jí zhōng luàn 。gǔ yì shǐ xìng huái ，qǔ zhōng qíng yǐ huàn 。huáng zǐ xún tiān zhēn ，kāi xuān míng yǐ qín 。wèn qín yì hé zài ，dá yǐ qín wéi xīn 。wǒ yuàn tīng yǐ mù ，yǔ zǐ wéi zhī yīn 。wú xián zhī qín shēng wú shēng ，shì jiān cǐ qǔ jīn hé rén 。
sè sè nán gōng xiāo ，wéi diān xiǎo bú rú 。yǔ qiū tóng dàn lěng ，duì jiǔ yì qīng xū 。yùn sī tú zhōng xiě ，wēi yán xuè lǐ shū 。yóu xián duō shì shèn ，shāng xiào gǔ rén shū 。
。
