高唐赋
高唐赋最新章节：高台百尺凌云碧，维舟夜久霜月白。瘿木窣窣摇枯藤，寒濑潺潺落苍石。先生退隐知几年，汉家钟鼎徒凌烟。高风千古磨不尽，山水照映长明鲜。我来俯仰惭羁旅，冲寒愁怕玄冬暮。此身不负白鸥盟，暂此迟留亦何预。起来搔首江茫茫，孤篷却逐雁随阳。人生游行岂易得，惟有此夕难相忘。
当然，我从不会让舰队进行无畏的送死。
名园楼榭郁参差，客满华堂酒满卮。天外群峰攒落日，镜中双桨荡文漪。虫丝曲几残书帙，鸟迹空庭绝履綦。感慨沧桑眼前事，雍门琴罢不胜悲。
众人见二顺媳妇一脸苦相，哪里还能忍得住，均笑得前仰后合，葫芦跟板栗他们尤其笑得厉害。
据床坐空庭，悠然动幽趣。烛影隔疏帘，秋声在高树。
孤馆抱馀瘵，殊方积沉忧。况兹风雨交，薄暮来飕飕。中夜梦九迁，上国魂独游。岂无同心人，旷望阻林丘。驱驰王事勤，未得休戈矛。旦坐念暌违，此会良悠悠。忽闻拥前髦，载见回轻辀。欣遂怀如开，晤言疾徐瘳。须臾笳鼓悲，耿耿星汉流。馀情寄长剑，激烈何能休。
连提三级？从无级一下变成三星。
。
高唐赋解读：gāo tái bǎi chǐ líng yún bì ，wéi zhōu yè jiǔ shuāng yuè bái 。yǐng mù sū sū yáo kū téng ，hán lài chán chán luò cāng shí 。xiān shēng tuì yǐn zhī jǐ nián ，hàn jiā zhōng dǐng tú líng yān 。gāo fēng qiān gǔ mó bú jìn ，shān shuǐ zhào yìng zhǎng míng xiān 。wǒ lái fǔ yǎng cán jī lǚ ，chōng hán chóu pà xuán dōng mù 。cǐ shēn bú fù bái ōu méng ，zàn cǐ chí liú yì hé yù 。qǐ lái sāo shǒu jiāng máng máng ，gū péng què zhú yàn suí yáng 。rén shēng yóu háng qǐ yì dé ，wéi yǒu cǐ xī nán xiàng wàng 。
dāng rán ，wǒ cóng bú huì ràng jiàn duì jìn háng wú wèi de sòng sǐ 。
míng yuán lóu xiè yù cān chà ，kè mǎn huá táng jiǔ mǎn zhī 。tiān wài qún fēng zǎn luò rì ，jìng zhōng shuāng jiǎng dàng wén yī 。chóng sī qǔ jǐ cán shū zhì ，niǎo jì kōng tíng jué lǚ qí 。gǎn kǎi cāng sāng yǎn qián shì ，yōng mén qín bà bú shèng bēi 。
zhòng rén jiàn èr shùn xí fù yī liǎn kǔ xiàng ，nǎ lǐ hái néng rěn dé zhù ，jun1 xiào dé qián yǎng hòu hé ，hú lú gēn bǎn lì tā men yóu qí xiào dé lì hài 。
jù chuáng zuò kōng tíng ，yōu rán dòng yōu qù 。zhú yǐng gé shū lián ，qiū shēng zài gāo shù 。
gū guǎn bào yú zhài ，shū fāng jī chén yōu 。kuàng zī fēng yǔ jiāo ，báo mù lái sōu sōu 。zhōng yè mèng jiǔ qiān ，shàng guó hún dú yóu 。qǐ wú tóng xīn rén ，kuàng wàng zǔ lín qiū 。qū chí wáng shì qín ，wèi dé xiū gē máo 。dàn zuò niàn kuí wéi ，cǐ huì liáng yōu yōu 。hū wén yōng qián máo ，zǎi jiàn huí qīng zhōu 。xīn suí huái rú kāi ，wù yán jí xú chōu 。xū yú jiā gǔ bēi ，gěng gěng xīng hàn liú 。yú qíng jì zhǎng jiàn ，jī liè hé néng xiū 。
lián tí sān jí ？cóng wú jí yī xià biàn chéng sān xīng 。
。
