水浒传·第二十八回
水浒传·第二十八回最新章节：晓入招提旋即还，去何忙遽到非閒。寒溪日出射烟雾，退谷路荒埋草菅。林尽远峰晴历历，丛深流水暗潺潺。归途钟鼓依稀似，将谓禅居别有山。
独卧转病余，褰帷惧寒入。林风鸟乱鸣，山雨夜来湿。炉薰壁景沈，曙启檐光集。饮涧学长生，胡为在城邑。
几度书来说乞身，果然跳出软红尘。推黄粱枕了无梦，对紫薇花他有人。杜老诗犹怀主相，瞿昙法贵等冤亲。竹君樗叟俱强健，天遣相从寂寞滨。
势踞崤函百二雄，阿房楼阁镇当中。坑儒硎谷灰才黑，系颈咸阳火已红。蛇断血腥空大泽，龙成宝气纪新丰。秦功汉业今何处，落日沉西渭水东。
积露寒沙一霎收，天恩如水向东流。愁心吹入关门尽，一片残云也不留。
这下，连王管家也觉得，这个香儿实在是乖巧懂事的很，不像那两个皮猴，净说些不着调的话勾引少爷，又想起他们刚才说的放盐和逮蚂蚁蟋蟀放床上的话，心里一怒，就朝虎子和黑娃瞪眼。
怒气一生，她就顾不得了，就一五一十地把那件事对孙夫人说了，末了还道：这下好了，瞧不上咱泥鳅，咱泥鳅争气的很，这不就中了秀才。
。
水浒传·第二十八回解读：xiǎo rù zhāo tí xuán jí hái ，qù hé máng jù dào fēi jiān 。hán xī rì chū shè yān wù ，tuì gǔ lù huāng mái cǎo jiān 。lín jìn yuǎn fēng qíng lì lì ，cóng shēn liú shuǐ àn chán chán 。guī tú zhōng gǔ yī xī sì ，jiāng wèi chán jū bié yǒu shān 。
dú wò zhuǎn bìng yú ，qiān wéi jù hán rù 。lín fēng niǎo luàn míng ，shān yǔ yè lái shī 。lú xūn bì jǐng shěn ，shǔ qǐ yán guāng jí 。yǐn jiàn xué zhǎng shēng ，hú wéi zài chéng yì 。
jǐ dù shū lái shuō qǐ shēn ，guǒ rán tiào chū ruǎn hóng chén 。tuī huáng liáng zhěn le wú mèng ，duì zǐ wēi huā tā yǒu rén 。dù lǎo shī yóu huái zhǔ xiàng ，qú tán fǎ guì děng yuān qīn 。zhú jun1 chū sǒu jù qiáng jiàn ，tiān qiǎn xiàng cóng jì mò bīn 。
shì jù xiáo hán bǎi èr xióng ，ā fáng lóu gé zhèn dāng zhōng 。kēng rú xíng gǔ huī cái hēi ，xì jǐng xián yáng huǒ yǐ hóng 。shé duàn xuè xīng kōng dà zé ，lóng chéng bǎo qì jì xīn fēng 。qín gōng hàn yè jīn hé chù ，luò rì chén xī wèi shuǐ dōng 。
jī lù hán shā yī shà shōu ，tiān ēn rú shuǐ xiàng dōng liú 。chóu xīn chuī rù guān mén jìn ，yī piàn cán yún yě bú liú 。
zhè xià ，lián wáng guǎn jiā yě jiào dé ，zhè gè xiāng ér shí zài shì guāi qiǎo dǒng shì de hěn ，bú xiàng nà liǎng gè pí hóu ，jìng shuō xiē bú zhe diào de huà gōu yǐn shǎo yé ，yòu xiǎng qǐ tā men gāng cái shuō de fàng yán hé dǎi mǎ yǐ xī shuài fàng chuáng shàng de huà ，xīn lǐ yī nù ，jiù cháo hǔ zǐ hé hēi wá dèng yǎn 。
nù qì yī shēng ，tā jiù gù bú dé le ，jiù yī wǔ yī shí dì bǎ nà jiàn shì duì sūn fū rén shuō le ，mò le hái dào ：zhè xià hǎo le ，qiáo bú shàng zán ní qiū ，zán ní qiū zhēng qì de hěn ，zhè bú jiù zhōng le xiù cái 。
。
