晏子使楚
晏子使楚最新章节：二年憔悴向庸城，又见椒花倏自惊。孤客殊方怀土意，故人绝塞未归情。此生竟被儒冠误，他日终图后世名。平野春来堪细履，何时与子杖藜行。
黎水也道：是呀，是呀。
琼蕊飘英逐吹繁，建章飞舞入千门。羌人自怨残梅曲，庄叟还迷梦蝶魂。汉苑风光随猎骑，洛城花雪扑离樽。锦帆蔽日隋隄远，枉逐东流箭浪翻。
素籥中分漏箭迟，玉盘飞上绛河涯。自缘人意誇今夜，岂是蟾光胜旧时。千里放开天地景，一轮题尽古今诗。吴刚树下遥相许，来岁春风此处期。
即便从前的黎章使的不是重兵器，但走的也是大开大合、气势雄浑的路子，她却没有那个力气。
平泉竹石堕荒芜，金谷池台莽废墟。今古茫茫竟谁屋，乾坤呐呐有吾庐。溪山围座醉留客，灯火隔林闻读书。此乐输君先一著，故园吾已赋归与。
。
晏子使楚解读：èr nián qiáo cuì xiàng yōng chéng ，yòu jiàn jiāo huā shū zì jīng 。gū kè shū fāng huái tǔ yì ，gù rén jué sāi wèi guī qíng 。cǐ shēng jìng bèi rú guàn wù ，tā rì zhōng tú hòu shì míng 。píng yě chūn lái kān xì lǚ ，hé shí yǔ zǐ zhàng lí háng 。
lí shuǐ yě dào ：shì ya ，shì ya 。
qióng ruǐ piāo yīng zhú chuī fán ，jiàn zhāng fēi wǔ rù qiān mén 。qiāng rén zì yuàn cán méi qǔ ，zhuāng sǒu hái mí mèng dié hún 。hàn yuàn fēng guāng suí liè qí ，luò chéng huā xuě pū lí zūn 。jǐn fān bì rì suí dī yuǎn ，wǎng zhú dōng liú jiàn làng fān 。
sù yào zhōng fèn lòu jiàn chí ，yù pán fēi shàng jiàng hé yá 。zì yuán rén yì kuā jīn yè ，qǐ shì chán guāng shèng jiù shí 。qiān lǐ fàng kāi tiān dì jǐng ，yī lún tí jìn gǔ jīn shī 。wú gāng shù xià yáo xiàng xǔ ，lái suì chūn fēng cǐ chù qī 。
jí biàn cóng qián de lí zhāng shǐ de bú shì zhòng bīng qì ，dàn zǒu de yě shì dà kāi dà hé 、qì shì xióng hún de lù zǐ ，tā què méi yǒu nà gè lì qì 。
píng quán zhú shí duò huāng wú ，jīn gǔ chí tái mǎng fèi xū 。jīn gǔ máng máng jìng shuí wū ，qián kūn nà nà yǒu wú lú 。xī shān wéi zuò zuì liú kè ，dēng huǒ gé lín wén dú shū 。cǐ lè shū jun1 xiān yī zhe ，gù yuán wú yǐ fù guī yǔ 。
。
