伤寒论·伤寒例
伤寒论·伤寒例最新章节：一骑才过即闭关，中原回首泪痕潸。弃繻人去谁能识，投笔功成老亦还。夺得胭脂颜色淡，唱残杨柳鬓毛斑。我来别有征途感，不为衰龄盼赐环。
过雨麴尘缲浅绿，倚风绶带娜殷红。稍知春在酒深处，尤觉日长书课中。典记误令参邓下，封囊也拟学新丰。黄去催执崆峒麦，破敌何须鹤唳风。
卧病秋残筋力微，步园初试越罗衣。镜中白发羞空老，江上青山笑未归。阳鸟又侵霜菊至，阴霞常傍斗城飞。边军跋扈朝臣死，北望燕云信转稀。
今日刘邦是视察军营，慰问士兵，排场本来不宜太大。
往前曾爱铭文嘱，老病安知拟议差。柏下人埋将宿草，管城子秃已无花。自惭吾匪三长史，谁误君寻五作家。今代李邕领袖手，往来碑版不须嗟。
有城有城半芜没，倔强当年开狡窟。青缰白马成底事，魏得其狗空凌突。清淮不洗饕利魄，石马崔嵬化英物。据鞍浩叹为踟蹰，但有悲风起蓬勃。
锦缆黄河忆共来，辉煌袍笏下蓬莱。风流暂借莲花幕，意气频呼竹叶杯。海上昼游还越郡，天涯春色遍秦台。双驺倘憩齐云石，为扫题名旧绿苔。
。
伤寒论·伤寒例解读：yī qí cái guò jí bì guān ，zhōng yuán huí shǒu lèi hén shān 。qì xū rén qù shuí néng shí ，tóu bǐ gōng chéng lǎo yì hái 。duó dé yān zhī yán sè dàn ，chàng cán yáng liǔ bìn máo bān 。wǒ lái bié yǒu zhēng tú gǎn ，bú wéi shuāi líng pàn cì huán 。
guò yǔ qū chén qiāo qiǎn lǜ ，yǐ fēng shòu dài nà yīn hóng 。shāo zhī chūn zài jiǔ shēn chù ，yóu jiào rì zhǎng shū kè zhōng 。diǎn jì wù lìng cān dèng xià ，fēng náng yě nǐ xué xīn fēng 。huáng qù cuī zhí kōng dòng mài ，pò dí hé xū hè lì fēng 。
wò bìng qiū cán jīn lì wēi ，bù yuán chū shì yuè luó yī 。jìng zhōng bái fā xiū kōng lǎo ，jiāng shàng qīng shān xiào wèi guī 。yáng niǎo yòu qīn shuāng jú zhì ，yīn xiá cháng bàng dòu chéng fēi 。biān jun1 bá hù cháo chén sǐ ，běi wàng yàn yún xìn zhuǎn xī 。
jīn rì liú bāng shì shì chá jun1 yíng ，wèi wèn shì bīng ，pái chǎng běn lái bú yí tài dà 。
wǎng qián céng ài míng wén zhǔ ，lǎo bìng ān zhī nǐ yì chà 。bǎi xià rén mái jiāng xiǔ cǎo ，guǎn chéng zǐ tū yǐ wú huā 。zì cán wú fěi sān zhǎng shǐ ，shuí wù jun1 xún wǔ zuò jiā 。jīn dài lǐ yōng lǐng xiù shǒu ，wǎng lái bēi bǎn bú xū jiē 。
yǒu chéng yǒu chéng bàn wú méi ，juè qiáng dāng nián kāi jiǎo kū 。qīng jiāng bái mǎ chéng dǐ shì ，wèi dé qí gǒu kōng líng tū 。qīng huái bú xǐ tāo lì pò ，shí mǎ cuī wéi huà yīng wù 。jù ān hào tàn wéi chí chú ，dàn yǒu bēi fēng qǐ péng bó 。
jǐn lǎn huáng hé yì gòng lái ，huī huáng páo hù xià péng lái 。fēng liú zàn jiè lián huā mù ，yì qì pín hū zhú yè bēi 。hǎi shàng zhòu yóu hái yuè jun4 ，tiān yá chūn sè biàn qín tái 。shuāng zōu tǎng qì qí yún shí ，wéi sǎo tí míng jiù lǜ tái 。
。
