兰亭集序 / 兰亭序
兰亭集序 / 兰亭序最新章节：对，就用我哥上次给师妹带回来的那龟甲，只切一小块让他看，说是师祖留下来的，只剩这么点了。
严冬风物佳，宵永寒风肃。雪花大于掌，月色明如烛。高轩喜虚敞，晴光夺人目。万瓦铺琼瑶，空阶粲冰玉。孤桐声何清，老鹤梦初熟。逸兴满冲襟，长歌泻醽醁。
奕奕秋光照眼明，野香山秀互相迎。路穿蒙密无人见，天借阴凉助我行。水窦溅流如贝玉，松风疏韵作韶茎。一重一掩尘埃远，故比城中分外清。
万里悲秋常作客，百年多病独登台。
二十馀年梦里恩，春风秋月几消魂。梧桐树老人华发，千古莓苔泪有痕。
老人这才满意的点点头，说道：这次的《无限恐怖前传11之最初记忆》，你一定不能错过。
贫病交攻久未除，愁来难放两眉舒。冰弦不遇钟期识，破甑频同范叔虚。自惜鲋鱼居涸辙，谁怜骐骥困盐车。纵教沦落长如此，慰我还凭架上书。
。
兰亭集序 / 兰亭序解读：duì ，jiù yòng wǒ gē shàng cì gěi shī mèi dài huí lái de nà guī jiǎ ，zhī qiē yī xiǎo kuài ràng tā kàn ，shuō shì shī zǔ liú xià lái de ，zhī shèng zhè me diǎn le 。
yán dōng fēng wù jiā ，xiāo yǒng hán fēng sù 。xuě huā dà yú zhǎng ，yuè sè míng rú zhú 。gāo xuān xǐ xū chǎng ，qíng guāng duó rén mù 。wàn wǎ pù qióng yáo ，kōng jiē càn bīng yù 。gū tóng shēng hé qīng ，lǎo hè mèng chū shú 。yì xìng mǎn chōng jīn ，zhǎng gē xiè líng lù 。
yì yì qiū guāng zhào yǎn míng ，yě xiāng shān xiù hù xiàng yíng 。lù chuān méng mì wú rén jiàn ，tiān jiè yīn liáng zhù wǒ háng 。shuǐ dòu jiàn liú rú bèi yù ，sōng fēng shū yùn zuò sháo jīng 。yī zhòng yī yǎn chén āi yuǎn ，gù bǐ chéng zhōng fèn wài qīng 。
wàn lǐ bēi qiū cháng zuò kè ，bǎi nián duō bìng dú dēng tái 。
èr shí yú nián mèng lǐ ēn ，chūn fēng qiū yuè jǐ xiāo hún 。wú tóng shù lǎo rén huá fā ，qiān gǔ méi tái lèi yǒu hén 。
lǎo rén zhè cái mǎn yì de diǎn diǎn tóu ，shuō dào ：zhè cì de 《wú xiàn kǒng bù qián chuán 11zhī zuì chū jì yì 》，nǐ yī dìng bú néng cuò guò 。
pín bìng jiāo gōng jiǔ wèi chú ，chóu lái nán fàng liǎng méi shū 。bīng xián bú yù zhōng qī shí ，pò zèng pín tóng fàn shū xū 。zì xī fù yú jū hé zhé ，shuí lián qí jì kùn yán chē 。zòng jiāo lún luò zhǎng rú cǐ ，wèi wǒ hái píng jià shàng shū 。
。
