野歌
野歌最新章节：胡钊面色铁青，冷笑道：本少爷倒要瞧瞧，谁敢娶你这个啃了本少爷下巴的女人。
虽说深秋季节，道路两旁的树叶凋零、衰草枯黄，但那怒放的金黄野菊，却给萧瑟深秋染上了一抹明艳。
明月照高楼，流光正徘徊。上有愁思妇，悲叹有余哀。借问叹者谁？言是宕子妻。君行逾十年，孤妾常独栖。君若清路尘，妾若浊水泥。浮沉各异势，会合何时谐？愿为西南风，长逝入君怀。君怀良不开，贱妾当何依？
可泥鳅外婆这么一闹，咱两家真的不合适结亲了。
仓海君何人，家能畜力士。金椎误中时，秦王魄已褫。报雠虽未成，天下兵以起。功为陈项先，豪俊闻皆喜。贼在下邳中，无人言孺子。从容得步游，任侠惊闾里。老人教强忍，命之下取履。岂有王者师，而为血气使。
翠羽嘈嘈唤梦回，罗浮峰下小徘徊。霜风昨夜卷晴雪，山路今朝无碧苔。尚有瘦香供玉笛，不将余片点妆台。少须鼎实明人眼，却带江南烟雨来。
半园风雅重当时，画里年年纪好诗。四度人间逢甲子，重教点墨慰相知。
。
野歌解读：hú zhāo miàn sè tiě qīng ，lěng xiào dào ：běn shǎo yé dǎo yào qiáo qiáo ，shuí gǎn qǔ nǐ zhè gè kěn le běn shǎo yé xià bā de nǚ rén 。
suī shuō shēn qiū jì jiē ，dào lù liǎng páng de shù yè diāo líng 、shuāi cǎo kū huáng ，dàn nà nù fàng de jīn huáng yě jú ，què gěi xiāo sè shēn qiū rǎn shàng le yī mò míng yàn 。
míng yuè zhào gāo lóu ，liú guāng zhèng pái huái 。shàng yǒu chóu sī fù ，bēi tàn yǒu yú āi 。jiè wèn tàn zhě shuí ？yán shì dàng zǐ qī 。jun1 háng yú shí nián ，gū qiè cháng dú qī 。jun1 ruò qīng lù chén ，qiè ruò zhuó shuǐ ní 。fú chén gè yì shì ，huì hé hé shí xié ？yuàn wéi xī nán fēng ，zhǎng shì rù jun1 huái 。jun1 huái liáng bú kāi ，jiàn qiè dāng hé yī ？
kě ní qiū wài pó zhè me yī nào ，zán liǎng jiā zhēn de bú hé shì jié qīn le 。
cāng hǎi jun1 hé rén ，jiā néng chù lì shì 。jīn zhuī wù zhōng shí ，qín wáng pò yǐ chǐ 。bào chóu suī wèi chéng ，tiān xià bīng yǐ qǐ 。gōng wéi chén xiàng xiān ，háo jun4 wén jiē xǐ 。zéi zài xià pī zhōng ，wú rén yán rú zǐ 。cóng róng dé bù yóu ，rèn xiá jīng lǘ lǐ 。lǎo rén jiāo qiáng rěn ，mìng zhī xià qǔ lǚ 。qǐ yǒu wáng zhě shī ，ér wéi xuè qì shǐ 。
cuì yǔ cáo cáo huàn mèng huí ，luó fú fēng xià xiǎo pái huái 。shuāng fēng zuó yè juàn qíng xuě ，shān lù jīn cháo wú bì tái 。shàng yǒu shòu xiāng gòng yù dí ，bú jiāng yú piàn diǎn zhuāng tái 。shǎo xū dǐng shí míng rén yǎn ，què dài jiāng nán yān yǔ lái 。
bàn yuán fēng yǎ zhòng dāng shí ，huà lǐ nián nián jì hǎo shī 。sì dù rén jiān féng jiǎ zǐ ，zhòng jiāo diǎn mò wèi xiàng zhī 。
。
