高唐赋
高唐赋最新章节：松花频饮饮中仙，半带微酣不醉眠。两腋清风箕踞坐，还将白眼望青山。
斗柄在戌寒始威，荒郊草木萋以腓。腾腾晓日明晴晖，相于二子驰骖騑。镵天山色横翠微，鸟道诘屈人迹希。路旁栝柏莽十围，山鸟惊觉鸣且飞。閕然野寺开双扉，青红古佛长而颀。画壁荒怪无是非，山僧迎客病已痱，香积索寞缠蛜蝛，厥辞怪伟无刺讥。落叶飒沓飘秋衣，游兴颇极振策归。嗟哉胜地空依稀，安得卜筑来耕耭。
兴酣落笔摇五岳，诗成笑傲凌沧洲。
杨生头角非凡子，少以医名动州里。胸怀了了中可人，容貌恂恂外如鄙。前徽未艾足凭藉，论议滔滔有源委。人身造化一天地，敢谓精微尽于此。中情
风笛楼前万叶乾，碧天如水浩漫漫。鸿声远度黄姑小，兔影斜临玉镜寒。塞北将军空倚恨，湘南游子莫凭栏。异乡今夜堪惆怅，何处明年更独看。
南海衣冠奕世贤，春风棠棣总翩翩。绣衣遗范传康乐，柳絮高才翕惠连。令德自宜歌寿喜，醉怀仍解鼓喧阗。俗缘不上心头累，扶水云根老地仙。
吾观自古贤达人，功成不退皆殒身。
。
高唐赋解读：sōng huā pín yǐn yǐn zhōng xiān ，bàn dài wēi hān bú zuì mián 。liǎng yè qīng fēng jī jù zuò ，hái jiāng bái yǎn wàng qīng shān 。
dòu bǐng zài xū hán shǐ wēi ，huāng jiāo cǎo mù qī yǐ féi 。téng téng xiǎo rì míng qíng huī ，xiàng yú èr zǐ chí cān fēi 。chán tiān shān sè héng cuì wēi ，niǎo dào jié qū rén jì xī 。lù páng guā bǎi mǎng shí wéi ，shān niǎo jīng jiào míng qiě fēi 。xiā rán yě sì kāi shuāng fēi ，qīng hóng gǔ fó zhǎng ér qí 。huà bì huāng guài wú shì fēi ，shān sēng yíng kè bìng yǐ fèi ，xiāng jī suǒ mò chán yī wēi ，jué cí guài wěi wú cì jī 。luò yè sà tà piāo qiū yī ，yóu xìng pō jí zhèn cè guī 。jiē zāi shèng dì kōng yī xī ，ān dé bo zhù lái gēng jī 。
xìng hān luò bǐ yáo wǔ yuè ，shī chéng xiào ào líng cāng zhōu 。
yáng shēng tóu jiǎo fēi fán zǐ ，shǎo yǐ yī míng dòng zhōu lǐ 。xiōng huái le le zhōng kě rén ，róng mào xún xún wài rú bǐ 。qián huī wèi ài zú píng jiè ，lùn yì tāo tāo yǒu yuán wěi 。rén shēn zào huà yī tiān dì ，gǎn wèi jīng wēi jìn yú cǐ 。zhōng qíng
fēng dí lóu qián wàn yè qián ，bì tiān rú shuǐ hào màn màn 。hóng shēng yuǎn dù huáng gū xiǎo ，tù yǐng xié lín yù jìng hán 。sāi běi jiāng jun1 kōng yǐ hèn ，xiāng nán yóu zǐ mò píng lán 。yì xiāng jīn yè kān chóu chàng ，hé chù míng nián gèng dú kàn 。
nán hǎi yī guàn yì shì xián ，chūn fēng táng dì zǒng piān piān 。xiù yī yí fàn chuán kāng lè ，liǔ xù gāo cái xī huì lián 。lìng dé zì yí gē shòu xǐ ，zuì huái réng jiě gǔ xuān tián 。sú yuán bú shàng xīn tóu lèi ，fú shuǐ yún gēn lǎo dì xiān 。
wú guān zì gǔ xián dá rén ，gōng chéng bú tuì jiē yǔn shēn 。
。
