柳毅传
柳毅传最新章节：终古藏天巧，于今发地灵。翠凝岚作盖，青转壁为屏。共讶移三岛，何曾倩五丁。泠然骨可蜕，奇绝冠图经。
弹剑作歌奏苦声，曳裾王门不称情。
久参老宿问心真，昼掩閒门不厌贫。绕屋藕花池十顷，此中那复有嚣尘。
放他出来抢劫只为搅浑东海，让朝廷把精力放在徐海身上，就像汪直一直以来做的那样。
此时就算杀了黎章，又有什么用。
昧旦多纷喧，日晏未遑舍。落日馀清阴，高枕东窗下。寒槐渐如束，秋菊行当把。借问此何时，凉风怀朔马。已伤慕归客，复思离居者。情嗜幸非多，案牍偏为寡。既乏琅琊政，方憩洛阳社。
如果有作者写假死这个情节，不被人骂都不错了
咫尺青鸾便断闻，漫书花叶寄朝云。镫前秋扇留残滴，雨后春衫发故熏。杨柳长为牵恨物，蘼芜新著忏愁文。多应终古沅湘水，翠被兰舟怨鄂君。
初晴山路滑，涧水正泠泠。秋老树多紫，雨馀峦倍青。参差高下寺，迤逦短长亭。村酒不能醉，寒风吹更醒。
。
柳毅传解读：zhōng gǔ cáng tiān qiǎo ，yú jīn fā dì líng 。cuì níng lán zuò gài ，qīng zhuǎn bì wéi píng 。gòng yà yí sān dǎo ，hé céng qiàn wǔ dīng 。líng rán gǔ kě tuì ，qí jué guàn tú jīng 。
dàn jiàn zuò gē zòu kǔ shēng ，yè jū wáng mén bú chēng qíng 。
jiǔ cān lǎo xiǔ wèn xīn zhēn ，zhòu yǎn jiān mén bú yàn pín 。rào wū ǒu huā chí shí qǐng ，cǐ zhōng nà fù yǒu xiāo chén 。
fàng tā chū lái qiǎng jié zhī wéi jiǎo hún dōng hǎi ，ràng cháo tíng bǎ jīng lì fàng zài xú hǎi shēn shàng ，jiù xiàng wāng zhí yī zhí yǐ lái zuò de nà yàng 。
cǐ shí jiù suàn shā le lí zhāng ，yòu yǒu shí me yòng 。
mèi dàn duō fēn xuān ，rì yàn wèi huáng shě 。luò rì yú qīng yīn ，gāo zhěn dōng chuāng xià 。hán huái jiàn rú shù ，qiū jú háng dāng bǎ 。jiè wèn cǐ hé shí ，liáng fēng huái shuò mǎ 。yǐ shāng mù guī kè ，fù sī lí jū zhě 。qíng shì xìng fēi duō ，àn dú piān wéi guǎ 。jì fá láng yá zhèng ，fāng qì luò yáng shè 。
rú guǒ yǒu zuò zhě xiě jiǎ sǐ zhè gè qíng jiē ，bú bèi rén mà dōu bú cuò le
zhǐ chǐ qīng luán biàn duàn wén ，màn shū huā yè jì cháo yún 。dèng qián qiū shàn liú cán dī ，yǔ hòu chūn shān fā gù xūn 。yáng liǔ zhǎng wéi qiān hèn wù ，mí wú xīn zhe chàn chóu wén 。duō yīng zhōng gǔ yuán xiāng shuǐ ，cuì bèi lán zhōu yuàn è jun1 。
chū qíng shān lù huá ，jiàn shuǐ zhèng líng líng 。qiū lǎo shù duō zǐ ，yǔ yú luán bèi qīng 。cān chà gāo xià sì ，yǐ lǐ duǎn zhǎng tíng 。cūn jiǔ bú néng zuì ，hán fēng chuī gèng xǐng 。
。
