咏史
咏史最新章节：小立青帘卖酒家，味虽薄薄胜空茶。今年春满疏篱外，数朵轻红出杏花。
珠帘不卷，画阑人去，风舞满庭香雪。歌终酒散饯春归，谁唱出、阳光三叠。韶华锦片，芳菲好梦，都被子规啼彻。馀情未肯逐东流，分付与、晓烟残月。
但他依旧很谨慎谦逊，末尾说自己乃一介书生，提出的不过是些空泛的见解，尚需陛下和各部朝臣共议，免得沦为纸上谈兵。
尹旭回头时，一个美貌的少夫人婷婷而来，二十出头的年纪，一袭锦衣长裙，端庄雍容，淡淡的一层脂粉不仅没有分毫俗气，反衬的她娇而不妖，眉目之间透露出的一股精明干练，也是寻常女子所没有的。
终岁客西秦，家山入梦频。如何万里道，又送故乡人。细雨楚山晓，轻云陇树春。东湖宜结屋，孺子可为邻。
一年今日最芳菲，花影相和满客衣。石濑云溪深寂寂，蜂黄蝶粉两依依。主人恩重真难遇，尊酒留欢醉始归。金谷风光依旧在，此行谁道负春辉。
。
咏史解读：xiǎo lì qīng lián mài jiǔ jiā ，wèi suī báo báo shèng kōng chá 。jīn nián chūn mǎn shū lí wài ，shù duǒ qīng hóng chū xìng huā 。
zhū lián bú juàn ，huà lán rén qù ，fēng wǔ mǎn tíng xiāng xuě 。gē zhōng jiǔ sàn jiàn chūn guī ，shuí chàng chū 、yáng guāng sān dié 。sháo huá jǐn piàn ，fāng fēi hǎo mèng ，dōu bèi zǐ guī tí chè 。yú qíng wèi kěn zhú dōng liú ，fèn fù yǔ 、xiǎo yān cán yuè 。
dàn tā yī jiù hěn jǐn shèn qiān xùn ，mò wěi shuō zì jǐ nǎi yī jiè shū shēng ，tí chū de bú guò shì xiē kōng fàn de jiàn jiě ，shàng xū bì xià hé gè bù cháo chén gòng yì ，miǎn dé lún wéi zhǐ shàng tán bīng 。
yǐn xù huí tóu shí ，yī gè měi mào de shǎo fū rén tíng tíng ér lái ，èr shí chū tóu de nián jì ，yī xí jǐn yī zhǎng qún ，duān zhuāng yōng róng ，dàn dàn de yī céng zhī fěn bú jǐn méi yǒu fèn háo sú qì ，fǎn chèn de tā jiāo ér bú yāo ，méi mù zhī jiān tòu lù chū de yī gǔ jīng míng gàn liàn ，yě shì xún cháng nǚ zǐ suǒ méi yǒu de 。
zhōng suì kè xī qín ，jiā shān rù mèng pín 。rú hé wàn lǐ dào ，yòu sòng gù xiāng rén 。xì yǔ chǔ shān xiǎo ，qīng yún lǒng shù chūn 。dōng hú yí jié wū ，rú zǐ kě wéi lín 。
yī nián jīn rì zuì fāng fēi ，huā yǐng xiàng hé mǎn kè yī 。shí lài yún xī shēn jì jì ，fēng huáng dié fěn liǎng yī yī 。zhǔ rén ēn zhòng zhēn nán yù ，zūn jiǔ liú huān zuì shǐ guī 。jīn gǔ fēng guāng yī jiù zài ，cǐ háng shuí dào fù chūn huī 。
。
