登高
登高最新章节：雨重杨花落，春深杜宇悲。交情惟有我，朋友更言谁？云冷东山屐，尘埋北海碑。夜来茅屋下，酸泪为君垂。
暂脱朝衣不当闲，澶州梦断已多年。诸公自致青云上，病客长斋绣佛前。随意时为师子卧，安心懒作野狐禅。炉烟忽散无踪迹，屋上寒云自黯然。
王孙踪迹惯天涯。草绿春归不忆家。晚风和月到窗纱。惜年华。飞絮游丝共落花。
春入残冬梅尚迟，岁除今夕客才知。门前已见桃符换，灯下犹堪柏酒持。三载地偏成断梗，九重天远独倾葵。生盆爆竹无心久，漫逐儿嬉亦一奇。
竹舍青镫漏未沈，夜寒先入旅人衾。一帘烟雨难为别，千里江云共此心。意尽还闻岩半啸，曲高止作郢中吟。莫愁我辈长贫贱，爨下枯桐有赏音。
郑旻，即郑家三子黄豆，对着厅中诸人翻了翻白眼道：诸位兄长要小弟解说什么？这位姑娘本就没说错，学问不分男女，她怎就不能学了？众书生全部傻眼，没想到他会这样说，倒是跟他一起进来的那个孤傲不羁的少年一副了然的神情。
。
登高解读：yǔ zhòng yáng huā luò ，chūn shēn dù yǔ bēi 。jiāo qíng wéi yǒu wǒ ，péng yǒu gèng yán shuí ？yún lěng dōng shān jī ，chén mái běi hǎi bēi 。yè lái máo wū xià ，suān lèi wéi jun1 chuí 。
zàn tuō cháo yī bú dāng xián ，chán zhōu mèng duàn yǐ duō nián 。zhū gōng zì zhì qīng yún shàng ，bìng kè zhǎng zhāi xiù fó qián 。suí yì shí wéi shī zǐ wò ，ān xīn lǎn zuò yě hú chán 。lú yān hū sàn wú zōng jì ，wū shàng hán yún zì àn rán 。
wáng sūn zōng jì guàn tiān yá 。cǎo lǜ chūn guī bú yì jiā 。wǎn fēng hé yuè dào chuāng shā 。xī nián huá 。fēi xù yóu sī gòng luò huā 。
chūn rù cán dōng méi shàng chí ，suì chú jīn xī kè cái zhī 。mén qián yǐ jiàn táo fú huàn ，dēng xià yóu kān bǎi jiǔ chí 。sān zǎi dì piān chéng duàn gěng ，jiǔ zhòng tiān yuǎn dú qīng kuí 。shēng pén bào zhú wú xīn jiǔ ，màn zhú ér xī yì yī qí 。
zhú shě qīng dèng lòu wèi shěn ，yè hán xiān rù lǚ rén qīn 。yī lián yān yǔ nán wéi bié ，qiān lǐ jiāng yún gòng cǐ xīn 。yì jìn hái wén yán bàn xiào ，qǔ gāo zhǐ zuò yǐng zhōng yín 。mò chóu wǒ bèi zhǎng pín jiàn ，cuàn xià kū tóng yǒu shǎng yīn 。
zhèng mín ，jí zhèng jiā sān zǐ huáng dòu ，duì zhe tīng zhōng zhū rén fān le fān bái yǎn dào ：zhū wèi xiōng zhǎng yào xiǎo dì jiě shuō shí me ？zhè wèi gū niáng běn jiù méi shuō cuò ，xué wèn bú fèn nán nǚ ，tā zěn jiù bú néng xué le ？zhòng shū shēng quán bù shǎ yǎn ，méi xiǎng dào tā huì zhè yàng shuō ，dǎo shì gēn tā yī qǐ jìn lái de nà gè gū ào bú jī de shǎo nián yī fù le rán de shén qíng 。
。
