哀江南赋序
哀江南赋序最新章节：严妆垂玉箸，妙舞对清风。无复君王顾，春来起渐慵。歌咽新翻曲，香销旧赐衣。陵园春雨暗，不见六龙归。
杨生青云器，文彩辉白璧。腰间龙泉剑，别来将远适。吾闻禹徂征，舞干致苗格。所以宣尼训，服远修文德。好谋而有成，明明垂警饬。如何材智士，宏议博古昔。含忿忽远图，急功幸苟得。宁论万里行，糗粮豫峙积。汉廷所遣帅，孰是赵充国。子行职赞襄，黾勉摅良画。虽有斗酒饯，不能写胸臆。临岐念素交，聊赠绕朝策。
依稀出自武陵源，曲水流过隐者村。晓色倒翻红日影，春光晴荡绿苔痕。鹭鸥惯向閒中狎，车马宜从闹处喧。歌罢濯缨心迹远，栖迟别是一乾坤。
尹旭达的时候，韩信也恰好赶过来，时隔多年，两人再次见面。
杨生头角非凡子，少以医名动州里。胸怀了了中可人，容貌恂恂外如鄙。前徽未艾足凭藉，论议滔滔有源委。人身造化一天地，敢谓精微尽于此。中情
凉月白霜阶，光腻平于砥。古木坐寒禽，写影空窗里。牙刀劈沉心，云母熏红纸。茶垆藏古云，一叶寒吹起。角灯抽紫焰，冻花老瓶水。滑波映琉璃，一片冷光死。灰心伴夜弹，寒猧吠行履。
。
哀江南赋序解读：yán zhuāng chuí yù zhù ，miào wǔ duì qīng fēng 。wú fù jun1 wáng gù ，chūn lái qǐ jiàn yōng 。gē yān xīn fān qǔ ，xiāng xiāo jiù cì yī 。líng yuán chūn yǔ àn ，bú jiàn liù lóng guī 。
yáng shēng qīng yún qì ，wén cǎi huī bái bì 。yāo jiān lóng quán jiàn ，bié lái jiāng yuǎn shì 。wú wén yǔ cú zhēng ，wǔ gàn zhì miáo gé 。suǒ yǐ xuān ní xùn ，fú yuǎn xiū wén dé 。hǎo móu ér yǒu chéng ，míng míng chuí jǐng chì 。rú hé cái zhì shì ，hóng yì bó gǔ xī 。hán fèn hū yuǎn tú ，jí gōng xìng gǒu dé 。níng lùn wàn lǐ háng ，qiǔ liáng yù zhì jī 。hàn tíng suǒ qiǎn shuài ，shú shì zhào chōng guó 。zǐ háng zhí zàn xiāng ，miǎn miǎn shū liáng huà 。suī yǒu dòu jiǔ jiàn ，bú néng xiě xiōng yì 。lín qí niàn sù jiāo ，liáo zèng rào cháo cè 。
yī xī chū zì wǔ líng yuán ，qǔ shuǐ liú guò yǐn zhě cūn 。xiǎo sè dǎo fān hóng rì yǐng ，chūn guāng qíng dàng lǜ tái hén 。lù ōu guàn xiàng jiān zhōng xiá ，chē mǎ yí cóng nào chù xuān 。gē bà zhuó yīng xīn jì yuǎn ，qī chí bié shì yī qián kūn 。
yǐn xù dá de shí hòu ，hán xìn yě qià hǎo gǎn guò lái ，shí gé duō nián ，liǎng rén zài cì jiàn miàn 。
yáng shēng tóu jiǎo fēi fán zǐ ，shǎo yǐ yī míng dòng zhōu lǐ 。xiōng huái le le zhōng kě rén ，róng mào xún xún wài rú bǐ 。qián huī wèi ài zú píng jiè ，lùn yì tāo tāo yǒu yuán wěi 。rén shēn zào huà yī tiān dì ，gǎn wèi jīng wēi jìn yú cǐ 。zhōng qíng
liáng yuè bái shuāng jiē ，guāng nì píng yú dǐ 。gǔ mù zuò hán qín ，xiě yǐng kōng chuāng lǐ 。yá dāo pī chén xīn ，yún mǔ xūn hóng zhǐ 。chá lú cáng gǔ yún ，yī yè hán chuī qǐ 。jiǎo dēng chōu zǐ yàn ，dòng huā lǎo píng shuǐ 。huá bō yìng liú lí ，yī piàn lěng guāng sǐ 。huī xīn bàn yè dàn ，hán wō fèi háng lǚ 。
。
