兰亭集序 / 兰亭序
兰亭集序 / 兰亭序最新章节：不然一个个跟饿鬼似的，去了学里白让人笑话。
杨长贵更不明白了，小声问道：何罪之有？杨长帆其实也正如自己所说，从未因为自己的境遇恨过任何人，都是人之常情，傻子是整个家庭的灾难，没人会跟傻子讲道理情义，但自己之前死的时候，受影响的并不仅仅是自己这个傻子，还把一个正常人搭进去了，这也是他唯一记恨杨长贵的地方。
或以尾翔，或以髯凌。飞鸣鼓翰，倏然皆腾。用无常所，惟神斯凭。
谢公文章馀，幽事课伐岭。清诗如玄酒，胡乃淡而永。得无西堂梦，春草句弥胜。但使田野传，何须论铭鼎。
徐风的语气里透着些许的烦躁。
我祖居邺地，邺人识文星。此地星已落，兼无古时城。古风既无根，千载难重生。空留建安书，传说七子名。贱子生桂州，桂州山水清。自觉心貌古，兼合古人情。因为二雅诗，出语有性灵。持来向长安，时得长者惊。芝草不为瑞，还共木叶零。恨如辙中土，终岁填不平。吾宗戴豸冠，忽然入西京。怜其羽翼单，抚若亲弟兄。松根已坚牢，松叶岂不荣。言罢眼无泪，心中如酒酲。
。
兰亭集序 / 兰亭序解读：bú rán yī gè gè gēn è guǐ sì de ，qù le xué lǐ bái ràng rén xiào huà 。
yáng zhǎng guì gèng bú míng bái le ，xiǎo shēng wèn dào ：hé zuì zhī yǒu ？yáng zhǎng fān qí shí yě zhèng rú zì jǐ suǒ shuō ，cóng wèi yīn wéi zì jǐ de jìng yù hèn guò rèn hé rén ，dōu shì rén zhī cháng qíng ，shǎ zǐ shì zhěng gè jiā tíng de zāi nán ，méi rén huì gēn shǎ zǐ jiǎng dào lǐ qíng yì ，dàn zì jǐ zhī qián sǐ de shí hòu ，shòu yǐng xiǎng de bìng bú jǐn jǐn shì zì jǐ zhè gè shǎ zǐ ，hái bǎ yī gè zhèng cháng rén dā jìn qù le ，zhè yě shì tā wéi yī jì hèn yáng zhǎng guì de dì fāng 。
huò yǐ wěi xiáng ，huò yǐ rán líng 。fēi míng gǔ hàn ，shū rán jiē téng 。yòng wú cháng suǒ ，wéi shén sī píng 。
xiè gōng wén zhāng yú ，yōu shì kè fá lǐng 。qīng shī rú xuán jiǔ ，hú nǎi dàn ér yǒng 。dé wú xī táng mèng ，chūn cǎo jù mí shèng 。dàn shǐ tián yě chuán ，hé xū lùn míng dǐng 。
xú fēng de yǔ qì lǐ tòu zhe xiē xǔ de fán zào 。
wǒ zǔ jū yè dì ，yè rén shí wén xīng 。cǐ dì xīng yǐ luò ，jiān wú gǔ shí chéng 。gǔ fēng jì wú gēn ，qiān zǎi nán zhòng shēng 。kōng liú jiàn ān shū ，chuán shuō qī zǐ míng 。jiàn zǐ shēng guì zhōu ，guì zhōu shān shuǐ qīng 。zì jiào xīn mào gǔ ，jiān hé gǔ rén qíng 。yīn wéi èr yǎ shī ，chū yǔ yǒu xìng líng 。chí lái xiàng zhǎng ān ，shí dé zhǎng zhě jīng 。zhī cǎo bú wéi ruì ，hái gòng mù yè líng 。hèn rú zhé zhōng tǔ ，zhōng suì tián bú píng 。wú zōng dài zhì guàn ，hū rán rù xī jīng 。lián qí yǔ yì dān ，fǔ ruò qīn dì xiōng 。sōng gēn yǐ jiān láo ，sōng yè qǐ bú róng 。yán bà yǎn wú lèi ，xīn zhōng rú jiǔ chéng 。
。
