西京赋
西京赋最新章节：秋霜切玉剑，落日明珠袍。
不到京华久，宫阙望逾高。九阍严戟卫，陛楯戒呼号。我来自炎徼，仗剑出蓬蒿。驱骋长楸道，再返五陵豪。微官将白首，青草但如袍。姓名在除目，依稀似马曹。浪迹聊玩世，陈力愧时髦。一命亦不易，敢希鱼水遭。赤日方炎赫，步马忆兰皋。何当踏层冰，林洞恣游遨。俛首俟嘉惠，闭户绎离骚。
到处听时论，知君屈最深。秋风几西笑，抱玉但伤心。野水翻红藕，沧江老白禽。相思未相识，闻在蜀中吟。
这话又引来一阵责备。
故里重开著作楼，布帆江上识归舟。汉唐两代丛书续，岭峤双旌宦迹留。雅曲先为朋辈倡，遗珠广替故家收。一枝笔走三千里，忙煞陶庐冷应酬。
似雨疑烟，飞来忽到檐外。漾晴空、春光如海。问拦春，归去路，柳棉可碍。替东君、画个蝶疆蜂界。道天没情，不该有恁牵挂。散愁丝、乾坤若大。比柔肠、同宛转，一般情态。怪东风、吹去却还仍在。
乌鹊成桥架碧空，人间天上此欢同。仙槎逐浪浮银汉，青鸟传音到帝宫。牛女佳期情不断，古今遗恨意难穷。綵楼乞巧知多少，直至更阑漏欲终。
。
西京赋解读：qiū shuāng qiē yù jiàn ，luò rì míng zhū páo 。
bú dào jīng huá jiǔ ，gōng què wàng yú gāo 。jiǔ hūn yán jǐ wèi ，bì dùn jiè hū hào 。wǒ lái zì yán jiǎo ，zhàng jiàn chū péng hāo 。qū chěng zhǎng qiū dào ，zài fǎn wǔ líng háo 。wēi guān jiāng bái shǒu ，qīng cǎo dàn rú páo 。xìng míng zài chú mù ，yī xī sì mǎ cáo 。làng jì liáo wán shì ，chén lì kuì shí máo 。yī mìng yì bú yì ，gǎn xī yú shuǐ zāo 。chì rì fāng yán hè ，bù mǎ yì lán gāo 。hé dāng tà céng bīng ，lín dòng zì yóu áo 。miǎn shǒu sì jiā huì ，bì hù yì lí sāo 。
dào chù tīng shí lùn ，zhī jun1 qū zuì shēn 。qiū fēng jǐ xī xiào ，bào yù dàn shāng xīn 。yě shuǐ fān hóng ǒu ，cāng jiāng lǎo bái qín 。xiàng sī wèi xiàng shí ，wén zài shǔ zhōng yín 。
zhè huà yòu yǐn lái yī zhèn zé bèi 。
gù lǐ zhòng kāi zhe zuò lóu ，bù fān jiāng shàng shí guī zhōu 。hàn táng liǎng dài cóng shū xù ，lǐng qiáo shuāng jīng huàn jì liú 。yǎ qǔ xiān wéi péng bèi chàng ，yí zhū guǎng tì gù jiā shōu 。yī zhī bǐ zǒu sān qiān lǐ ，máng shà táo lú lěng yīng chóu 。
sì yǔ yí yān ，fēi lái hū dào yán wài 。yàng qíng kōng 、chūn guāng rú hǎi 。wèn lán chūn ，guī qù lù ，liǔ mián kě ài 。tì dōng jun1 、huà gè dié jiāng fēng jiè 。dào tiān méi qíng ，bú gāi yǒu nín qiān guà 。sàn chóu sī 、qián kūn ruò dà 。bǐ róu cháng 、tóng wǎn zhuǎn ，yī bān qíng tài 。guài dōng fēng 、chuī qù què hái réng zài 。
wū què chéng qiáo jià bì kōng ，rén jiān tiān shàng cǐ huān tóng 。xiān chá zhú làng fú yín hàn ，qīng niǎo chuán yīn dào dì gōng 。niú nǚ jiā qī qíng bú duàn ，gǔ jīn yí hèn yì nán qióng 。cǎi lóu qǐ qiǎo zhī duō shǎo ，zhí zhì gèng lán lòu yù zhōng 。
。
