哀江南赋序
哀江南赋序最新章节：堆土渐高山意出，终南移入户庭间。玉峰蓝水应惆怅，恐见新山望旧山。
杨长帆也不是谦虚，他自己也不懂，毕竟上的不是军校，他就此冲唐三海道，既然没人懂，就只能让悟得快、学得快的人上。
根上就错了。
杨长帆嘴角一歪，慢慢说道：我母亲还在地上坐着，你不扶一把，还抢着说话了？小妾眼睛一瞪，气得气绝片刻——轮到你欺负我了？说杨长帆欺负人，还真有些冤，按照家里的规矩，具体来说是国家定下的规矩，吴妈妈是正房，赵姨太是小，妾见着妻，得行礼，得走后面，得老实呆着，正牌太太发话之前，她没有开口的资格。
这……杨长贵皱眉道，要不我打头，跟父亲认个错。
总戎戡定称雄豪，帐下有客如枚皋。笔端霜气塞关口，貔貅万队无哗嚣。山环壁垒拥节旄，民亦捍敌持弓刀。平生意气感知己，国步如此忧叨叨。宰臣动喜片语褒，两眼如月鉴履操。烧原难留狡兔穴，海涛不撼游龙艘。人主当念阃外劳，不独相业归萧曹。时平班师拜阙下，遥睇虎豹天何高。
。
哀江南赋序解读：duī tǔ jiàn gāo shān yì chū ，zhōng nán yí rù hù tíng jiān 。yù fēng lán shuǐ yīng chóu chàng ，kǒng jiàn xīn shān wàng jiù shān 。
yáng zhǎng fān yě bú shì qiān xū ，tā zì jǐ yě bú dǒng ，bì jìng shàng de bú shì jun1 xiào ，tā jiù cǐ chōng táng sān hǎi dào ，jì rán méi rén dǒng ，jiù zhī néng ràng wù dé kuài 、xué dé kuài de rén shàng 。
gēn shàng jiù cuò le 。
yáng zhǎng fān zuǐ jiǎo yī wāi ，màn màn shuō dào ：wǒ mǔ qīn hái zài dì shàng zuò zhe ，nǐ bú fú yī bǎ ，hái qiǎng zhe shuō huà le ？xiǎo qiè yǎn jīng yī dèng ，qì dé qì jué piàn kè ——lún dào nǐ qī fù wǒ le ？shuō yáng zhǎng fān qī fù rén ，hái zhēn yǒu xiē yuān ，àn zhào jiā lǐ de guī jǔ ，jù tǐ lái shuō shì guó jiā dìng xià de guī jǔ ，wú mā mā shì zhèng fáng ，zhào yí tài shì xiǎo ，qiè jiàn zhe qī ，dé háng lǐ ，dé zǒu hòu miàn ，dé lǎo shí dāi zhe ，zhèng pái tài tài fā huà zhī qián ，tā méi yǒu kāi kǒu de zī gé 。
zhè ……yáng zhǎng guì zhòu méi dào ，yào bú wǒ dǎ tóu ，gēn fù qīn rèn gè cuò 。
zǒng róng kān dìng chēng xióng háo ，zhàng xià yǒu kè rú méi gāo 。bǐ duān shuāng qì sāi guān kǒu ，pí xiū wàn duì wú huá xiāo 。shān huán bì lěi yōng jiē máo ，mín yì hàn dí chí gōng dāo 。píng shēng yì qì gǎn zhī jǐ ，guó bù rú cǐ yōu dāo dāo 。zǎi chén dòng xǐ piàn yǔ bāo ，liǎng yǎn rú yuè jiàn lǚ cāo 。shāo yuán nán liú jiǎo tù xué ，hǎi tāo bú hàn yóu lóng sōu 。rén zhǔ dāng niàn kǔn wài láo ，bú dú xiàng yè guī xiāo cáo 。shí píng bān shī bài què xià ，yáo dì hǔ bào tiān hé gāo 。
。
