柳毅传
柳毅传最新章节：洞庭木落万波秋，说与南人亦自愁。欲指吴松何处是，一行征雁海山头。
倒是太后，拉着小葱的手，说说笑笑的，又安慰她，说水柔郡主吉人天相，一定会没事的。
瑞霭曈胧袭桧苍，峭风吹桧映清觞。两阶鹓鹭成雍肃，一代文明集俊良。世道已归吾道内，少微长耀太微傍。许身饱愧南金重，昂首惟歌帝德昌。
先生声彻大明宫，顾肯驰驱与俗同。但得琴书娱白日，何须鞭帽犯朝风。未容倦客寻源去，应谓斯人底死穷。它日云林陪杖屦，款承原辈嗫嚅翁。
朱雀桥边白下门，旧游回首不堪论。令威未返辽东鹤，圆泽难招石上魂。金刹火馀灰已冷，锦囊诗在墨犹存。南来邂逅逢师话，老泪临风堕酒尊。
自然也就不会这么顺利的破城，因此这件事情，戚懿儿多少有些功劳
。
柳毅传解读：dòng tíng mù luò wàn bō qiū ，shuō yǔ nán rén yì zì chóu 。yù zhǐ wú sōng hé chù shì ，yī háng zhēng yàn hǎi shān tóu 。
dǎo shì tài hòu ，lā zhe xiǎo cōng de shǒu ，shuō shuō xiào xiào de ，yòu ān wèi tā ，shuō shuǐ róu jun4 zhǔ jí rén tiān xiàng ，yī dìng huì méi shì de 。
ruì ǎi tóng lóng xí guì cāng ，qiào fēng chuī guì yìng qīng shāng 。liǎng jiē yuān lù chéng yōng sù ，yī dài wén míng jí jun4 liáng 。shì dào yǐ guī wú dào nèi ，shǎo wēi zhǎng yào tài wēi bàng 。xǔ shēn bǎo kuì nán jīn zhòng ，áng shǒu wéi gē dì dé chāng 。
xiān shēng shēng chè dà míng gōng ，gù kěn chí qū yǔ sú tóng 。dàn dé qín shū yú bái rì ，hé xū biān mào fàn cháo fēng 。wèi róng juàn kè xún yuán qù ，yīng wèi sī rén dǐ sǐ qióng 。tā rì yún lín péi zhàng jù ，kuǎn chéng yuán bèi niè rú wēng 。
zhū què qiáo biān bái xià mén ，jiù yóu huí shǒu bú kān lùn 。lìng wēi wèi fǎn liáo dōng hè ，yuán zé nán zhāo shí shàng hún 。jīn shā huǒ yú huī yǐ lěng ，jǐn náng shī zài mò yóu cún 。nán lái xiè hòu féng shī huà ，lǎo lèi lín fēng duò jiǔ zūn 。
zì rán yě jiù bú huì zhè me shùn lì de pò chéng ，yīn cǐ zhè jiàn shì qíng ，qī yì ér duō shǎo yǒu xiē gōng láo
。
