读山海经·其一
读山海经·其一最新章节：彭城遥骋望，突兀见黄楼。骤雨悲泥滑，狂风畏石尤。千山攒地出，一水抱天流。羡杀徐车骑，干旄控上游。
宾客相传无水厄，欣然脱屐上公堂。涤烦疗渴名虽著，瘠气侵精暗有妨。梦寐无忧眠可熟，清虚自积体尤强。樵青竹里管何事，侧听杯行供暖汤。
尝读大禹书，导河始积石。神功洵巨哉，两山如削壁。疑是鬼斧凿，疑是巨灵擘。余来千载后，山势犹如昔。烟岚郁不开，与天常咫尺。下瞰黄河流，风翻雪浪白。涛声如怒雷，奔腾何迅疾。我欲溯其源，星宿杳难即。我欲登昆崙，举头惟瞑色。君不见此地当年吐谷浑，汉魏以来常反侧。而今四海颂升平，羌戎稽颡烽烟息。车书一统尽朝宗，此山此木互西域。
烟雨春深拥翠螺，山人独赋考盘阿。柴门有客频相问，泉石生涯奈汝何。
裁成合欢被，上针扣下针。鸳鸯绣两头，爱他结同心。
左眼半斤，右眼八两。不问亲疏，有功者赏。
。
读山海经·其一解读：péng chéng yáo chěng wàng ，tū wū jiàn huáng lóu 。zhòu yǔ bēi ní huá ，kuáng fēng wèi shí yóu 。qiān shān zǎn dì chū ，yī shuǐ bào tiān liú 。xiàn shā xú chē qí ，gàn máo kòng shàng yóu 。
bīn kè xiàng chuán wú shuǐ è ，xīn rán tuō jī shàng gōng táng 。dí fán liáo kě míng suī zhe ，jí qì qīn jīng àn yǒu fáng 。mèng mèi wú yōu mián kě shú ，qīng xū zì jī tǐ yóu qiáng 。qiáo qīng zhú lǐ guǎn hé shì ，cè tīng bēi háng gòng nuǎn tāng 。
cháng dú dà yǔ shū ，dǎo hé shǐ jī shí 。shén gōng xún jù zāi ，liǎng shān rú xuē bì 。yí shì guǐ fǔ záo ，yí shì jù líng bò 。yú lái qiān zǎi hòu ，shān shì yóu rú xī 。yān lán yù bú kāi ，yǔ tiān cháng zhǐ chǐ 。xià kàn huáng hé liú ，fēng fān xuě làng bái 。tāo shēng rú nù léi ，bēn téng hé xùn jí 。wǒ yù sù qí yuán ，xīng xiǔ yǎo nán jí 。wǒ yù dēng kūn lún ，jǔ tóu wéi míng sè 。jun1 bú jiàn cǐ dì dāng nián tǔ gǔ hún ，hàn wèi yǐ lái cháng fǎn cè 。ér jīn sì hǎi sòng shēng píng ，qiāng róng jī sǎng fēng yān xī 。chē shū yī tǒng jìn cháo zōng ，cǐ shān cǐ mù hù xī yù 。
yān yǔ chūn shēn yōng cuì luó ，shān rén dú fù kǎo pán ā 。chái mén yǒu kè pín xiàng wèn ，quán shí shēng yá nài rǔ hé 。
cái chéng hé huān bèi ，shàng zhēn kòu xià zhēn 。yuān yāng xiù liǎng tóu ，ài tā jié tóng xīn 。
zuǒ yǎn bàn jīn ，yòu yǎn bā liǎng 。bú wèn qīn shū ，yǒu gōng zhě shǎng 。
。
