易传·乾文言
易传·乾文言最新章节：春光反禁苑，暧日煖源桃。霄烟近漠漠，暗浪远滔滔。石苔侵绿藓，岸草发青袍。回歌逐转楫，浮水随度刀。遥看柳色嫩，回望鸟飞高。自得欣为乐，忘意若临濠。
法署今如昨，题诗墨尚鲜。万山曾历涉，一别已长捐。激浊多违愿，修文或有权。不堪闻笛意，霜露转凄然。
他是良民就没有刁民了。
种花莫种官路傍，嫁女莫嫁诸侯王。种花官路人取将，嫁女王侯不久长。花落色衰情变更，离鸾破镜终分张。不如嫁与田舍郎，白首相看不下堂。
那是自然，你还真当这么个东西能让我动心不成？你这样子还不动心么。
云巢万物表，雪洞鸿濛先。结搆自无始，安居可长年。雪色共清素，云气同周旋。六窗既虚寂，神宇何廓然。白鹤绕巢外，长鸣月当天。仙人从空来，散花满璚筵。有时乘飙轮，浩荡游八埏。俯视沧溟水，倏忽成桑田。下士梦未觉，如醉方酣眠。茫茫百年内，宁知此中玄。
久客桃源若避秦，孙郎一见却情亲。诗才直欲空馀子，书法犹能学古人。黄瘴秋深云似墨，绿波夜静月如银。元戎麾下应相问，为道年来白发新。
。
易传·乾文言解读：chūn guāng fǎn jìn yuàn ，ài rì xuān yuán táo 。xiāo yān jìn mò mò ，àn làng yuǎn tāo tāo 。shí tái qīn lǜ xiǎn ，àn cǎo fā qīng páo 。huí gē zhú zhuǎn jí ，fú shuǐ suí dù dāo 。yáo kàn liǔ sè nèn ，huí wàng niǎo fēi gāo 。zì dé xīn wéi lè ，wàng yì ruò lín háo 。
fǎ shǔ jīn rú zuó ，tí shī mò shàng xiān 。wàn shān céng lì shè ，yī bié yǐ zhǎng juān 。jī zhuó duō wéi yuàn ，xiū wén huò yǒu quán 。bú kān wén dí yì ，shuāng lù zhuǎn qī rán 。
tā shì liáng mín jiù méi yǒu diāo mín le 。
zhǒng huā mò zhǒng guān lù bàng ，jià nǚ mò jià zhū hóu wáng 。zhǒng huā guān lù rén qǔ jiāng ，jià nǚ wáng hóu bú jiǔ zhǎng 。huā luò sè shuāi qíng biàn gèng ，lí luán pò jìng zhōng fèn zhāng 。bú rú jià yǔ tián shě láng ，bái shǒu xiàng kàn bú xià táng 。
nà shì zì rán ，nǐ hái zhēn dāng zhè me gè dōng xī néng ràng wǒ dòng xīn bú chéng ？nǐ zhè yàng zǐ hái bú dòng xīn me 。
yún cháo wàn wù biǎo ，xuě dòng hóng méng xiān 。jié gōu zì wú shǐ ，ān jū kě zhǎng nián 。xuě sè gòng qīng sù ，yún qì tóng zhōu xuán 。liù chuāng jì xū jì ，shén yǔ hé kuò rán 。bái hè rào cháo wài ，zhǎng míng yuè dāng tiān 。xiān rén cóng kōng lái ，sàn huā mǎn jué yàn 。yǒu shí chéng biāo lún ，hào dàng yóu bā shān 。fǔ shì cāng míng shuǐ ，shū hū chéng sāng tián 。xià shì mèng wèi jiào ，rú zuì fāng hān mián 。máng máng bǎi nián nèi ，níng zhī cǐ zhōng xuán 。
jiǔ kè táo yuán ruò bì qín ，sūn láng yī jiàn què qíng qīn 。shī cái zhí yù kōng yú zǐ ，shū fǎ yóu néng xué gǔ rén 。huáng zhàng qiū shēn yún sì mò ，lǜ bō yè jìng yuè rú yín 。yuán róng huī xià yīng xiàng wèn ，wéi dào nián lái bái fā xīn 。
。
