庄子·外篇·山木
庄子·外篇·山木最新章节：众将军忽然想笑：恐怕这黎章就担心旁人由这草灰联想到女人那方面去，故而就用土埋了它。
其实划界的事情双方心照不宣，第一天就确定了，耽误时间的就是贸易细则部分，马老九与沙加路争辩计算了很久。
田横尝避汉，徐福亦逃秦；试问三千女，何如五百人！槎归应有恨，剑在岂无嗔！惭愧荆蛮长，空文采药身。
真如山中龙象宅，前三后三率禅客。珍公提唱悟本心，一指不留庭下柏。我来春事梅已玉，仍吸灵泉酌寒碧。会看海印发光时，台前璧月连天白。
扰扰走人寰，争如占得闲。防愁心付酒，求静力登山。见药芳时采，逢花好处攀。望云开病眼，临涧洗愁颜。春色流岩下，秋声碎竹间。锦文苔点点，钱样菊斑斑。路远朝无客，门深夜不关。鹤飞高缥缈，莺语巧绵蛮。养拙甘沈默，忘怀绝险艰。更怜云外路，空去又空还。
五旬待刬阶前草，选佛还教先选官。但识人间原是幻，岂嫌山上笑弹冠。旧时文社曾称长，此日祇园赖悉檀。题壁未应忘雪竹，何年重过玉渊寒。
。
庄子·外篇·山木解读：zhòng jiāng jun1 hū rán xiǎng xiào ：kǒng pà zhè lí zhāng jiù dān xīn páng rén yóu zhè cǎo huī lián xiǎng dào nǚ rén nà fāng miàn qù ，gù ér jiù yòng tǔ mái le tā 。
qí shí huá jiè de shì qíng shuāng fāng xīn zhào bú xuān ，dì yī tiān jiù què dìng le ，dān wù shí jiān de jiù shì mào yì xì zé bù fèn ，mǎ lǎo jiǔ yǔ shā jiā lù zhēng biàn jì suàn le hěn jiǔ 。
tián héng cháng bì hàn ，xú fú yì táo qín ；shì wèn sān qiān nǚ ，hé rú wǔ bǎi rén ！chá guī yīng yǒu hèn ，jiàn zài qǐ wú chēn ！cán kuì jīng mán zhǎng ，kōng wén cǎi yào shēn 。
zhēn rú shān zhōng lóng xiàng zhái ，qián sān hòu sān lǜ chán kè 。zhēn gōng tí chàng wù běn xīn ，yī zhǐ bú liú tíng xià bǎi 。wǒ lái chūn shì méi yǐ yù ，réng xī líng quán zhuó hán bì 。huì kàn hǎi yìn fā guāng shí ，tái qián bì yuè lián tiān bái 。
rǎo rǎo zǒu rén huán ，zhēng rú zhàn dé xián 。fáng chóu xīn fù jiǔ ，qiú jìng lì dēng shān 。jiàn yào fāng shí cǎi ，féng huā hǎo chù pān 。wàng yún kāi bìng yǎn ，lín jiàn xǐ chóu yán 。chūn sè liú yán xià ，qiū shēng suì zhú jiān 。jǐn wén tái diǎn diǎn ，qián yàng jú bān bān 。lù yuǎn cháo wú kè ，mén shēn yè bú guān 。hè fēi gāo piāo miǎo ，yīng yǔ qiǎo mián mán 。yǎng zhuō gān shěn mò ，wàng huái jué xiǎn jiān 。gèng lián yún wài lù ，kōng qù yòu kōng hái 。
wǔ xún dài chǎn jiē qián cǎo ，xuǎn fó hái jiāo xiān xuǎn guān 。dàn shí rén jiān yuán shì huàn ，qǐ xián shān shàng xiào dàn guàn 。jiù shí wén shè céng chēng zhǎng ，cǐ rì qí yuán lài xī tán 。tí bì wèi yīng wàng xuě zhú ，hé nián zhòng guò yù yuān hán 。
。
