题胡逸老致虚庵
题胡逸老致虚庵最新章节：百年文武自高门，散合无凭世系存。徽国衣冠遗旧范，吴山祠墓见云孙。星辰拱极元同象，江汉朝宗会有源。咫尺蓬莱人未见，高丘远海漫劳魂。
淹流既失策，贼至甘远屏。往岁忆曾游，迳路犹可省。今来冬向除，昔至夏方永。山寒竹树疏，岁阴云雾冷。破屋今已无，荒筠蔓枯颖。昔人安在哉，经过涕垂领。
秋高气倍清，夜静舟初泛。露华浩如洗，月色寒可鉴。林峦与邑屋，左右入轩槛。晶荧星影摇，崷崒山光蘸。风微烟羃羃，溪远波湛湛。端疑客乘槎，坐使云河犯。观梁且停桡，恋月愁系缆。景幽费摹写，思妙造古淡。吾方久于此，胜赏岂云暂。愿同二三子，险韵时得探。
但是很显然，这个洪荒世界的冰山一角都尚未露出。
著破春衫走路尘。子规啼断不禁闻。功名似我却羞人。象板且须歌皓齿，袅蹄何苦惜黄金。尊前休负此生身。
朝看书骑牛，出去日上初。暮看书骑牛，归来日欲晡。朝朝暮暮看书卷，还虑牛饥无牧刍。家贫本分辛勤过，平时敢望閒工夫。人生衣食皆有馀，弃之不学将何如。
。
题胡逸老致虚庵解读：bǎi nián wén wǔ zì gāo mén ，sàn hé wú píng shì xì cún 。huī guó yī guàn yí jiù fàn ，wú shān cí mù jiàn yún sūn 。xīng chén gǒng jí yuán tóng xiàng ，jiāng hàn cháo zōng huì yǒu yuán 。zhǐ chǐ péng lái rén wèi jiàn ，gāo qiū yuǎn hǎi màn láo hún 。
yān liú jì shī cè ，zéi zhì gān yuǎn píng 。wǎng suì yì céng yóu ，jìng lù yóu kě shěng 。jīn lái dōng xiàng chú ，xī zhì xià fāng yǒng 。shān hán zhú shù shū ，suì yīn yún wù lěng 。pò wū jīn yǐ wú ，huāng jun1 màn kū yǐng 。xī rén ān zài zāi ，jīng guò tì chuí lǐng 。
qiū gāo qì bèi qīng ，yè jìng zhōu chū fàn 。lù huá hào rú xǐ ，yuè sè hán kě jiàn 。lín luán yǔ yì wū ，zuǒ yòu rù xuān kǎn 。jīng yíng xīng yǐng yáo ，qiú zú shān guāng zhàn 。fēng wēi yān mì mì ，xī yuǎn bō zhàn zhàn 。duān yí kè chéng chá ，zuò shǐ yún hé fàn 。guān liáng qiě tíng ráo ，liàn yuè chóu xì lǎn 。jǐng yōu fèi mó xiě ，sī miào zào gǔ dàn 。wú fāng jiǔ yú cǐ ，shèng shǎng qǐ yún zàn 。yuàn tóng èr sān zǐ ，xiǎn yùn shí dé tàn 。
dàn shì hěn xiǎn rán ，zhè gè hóng huāng shì jiè de bīng shān yī jiǎo dōu shàng wèi lù chū 。
zhe pò chūn shān zǒu lù chén 。zǐ guī tí duàn bú jìn wén 。gōng míng sì wǒ què xiū rén 。xiàng bǎn qiě xū gē hào chǐ ，niǎo tí hé kǔ xī huáng jīn 。zūn qián xiū fù cǐ shēng shēn 。
cháo kàn shū qí niú ，chū qù rì shàng chū 。mù kàn shū qí niú ，guī lái rì yù bū 。cháo cháo mù mù kàn shū juàn ，hái lǜ niú jī wú mù chú 。jiā pín běn fèn xīn qín guò ，píng shí gǎn wàng jiān gōng fū 。rén shēng yī shí jiē yǒu yú ，qì zhī bú xué jiāng hé rú 。
。
