下终南山过斛斯山人宿置酒
下终南山过斛斯山人宿置酒最新章节：从昔论事主，以人为上臣。一人曾无几，安得百千人。若得人千百，便是百千身。守蜀蜀人化，兹意良独真。
春林风袅千梢叶，柳花乱洒江城雪。梦中栩蝶忽惊流，枝上啼鹃正凄绝。传来霜檄墨方淋，閒向风檐心半折。榻前鼾睡不容留，非底妖氛期扑灭。闾阎力尽秪声吞，官帑钱空惟肘掣。兴索慵飞大白觥，泪垂冷渍深红缬。抛遗丝谷慱金铢，转掷泥沙如木屑。途沿沟壑委千骸，籍上流亡供一瞥。三空屡叹复何之，百孔未填向谁说。叫罢须逢当轴怜，广平不得心如铁。
秋衣零落补纫多，剪尽西兴半亩荷。寒到故人殊未到，不消湖上雁来过。
远树无烟时，前山未云起。散发临东窗，衣裳半身紫。
先生声彻大明宫，顾肯驰驱与俗同。但得琴书娱白日，何须鞭帽犯朝风。未容倦客寻源去，应谓斯人底死穷。它日云林陪杖屦，款承原辈嗫嚅翁。
值杖层波挂酒瓶，春风良会屐初停。楼高百尺虚窗白，浪涌千重列岫青。闲就客吟泉上石，话同僧过竹边亭。醉于马上乘船过，松外春涛万古醒。
天启……云海燕咬牙切齿，牙缝中吐出两个字。
。
下终南山过斛斯山人宿置酒解读：cóng xī lùn shì zhǔ ，yǐ rén wéi shàng chén 。yī rén céng wú jǐ ，ān dé bǎi qiān rén 。ruò dé rén qiān bǎi ，biàn shì bǎi qiān shēn 。shǒu shǔ shǔ rén huà ，zī yì liáng dú zhēn 。
chūn lín fēng niǎo qiān shāo yè ，liǔ huā luàn sǎ jiāng chéng xuě 。mèng zhōng xǔ dié hū jīng liú ，zhī shàng tí juān zhèng qī jué 。chuán lái shuāng xí mò fāng lín ，jiān xiàng fēng yán xīn bàn shé 。tà qián hān shuì bú róng liú ，fēi dǐ yāo fēn qī pū miè 。lǘ yán lì jìn zhī shēng tūn ，guān tǎng qián kōng wéi zhǒu chè 。xìng suǒ yōng fēi dà bái gōng ，lèi chuí lěng zì shēn hóng xié 。pāo yí sī gǔ tuán jīn zhū ，zhuǎn zhì ní shā rú mù xiè 。tú yán gōu hè wěi qiān hái ，jí shàng liú wáng gòng yī piē 。sān kōng lǚ tàn fù hé zhī ，bǎi kǒng wèi tián xiàng shuí shuō 。jiào bà xū féng dāng zhóu lián ，guǎng píng bú dé xīn rú tiě 。
qiū yī líng luò bǔ rèn duō ，jiǎn jìn xī xìng bàn mǔ hé 。hán dào gù rén shū wèi dào ，bú xiāo hú shàng yàn lái guò 。
yuǎn shù wú yān shí ，qián shān wèi yún qǐ 。sàn fā lín dōng chuāng ，yī shang bàn shēn zǐ 。
xiān shēng shēng chè dà míng gōng ，gù kěn chí qū yǔ sú tóng 。dàn dé qín shū yú bái rì ，hé xū biān mào fàn cháo fēng 。wèi róng juàn kè xún yuán qù ，yīng wèi sī rén dǐ sǐ qióng 。tā rì yún lín péi zhàng jù ，kuǎn chéng yuán bèi niè rú wēng 。
zhí zhàng céng bō guà jiǔ píng ，chūn fēng liáng huì jī chū tíng 。lóu gāo bǎi chǐ xū chuāng bái ，làng yǒng qiān zhòng liè xiù qīng 。xián jiù kè yín quán shàng shí ，huà tóng sēng guò zhú biān tíng 。zuì yú mǎ shàng chéng chuán guò ，sōng wài chūn tāo wàn gǔ xǐng 。
tiān qǐ ……yún hǎi yàn yǎo yá qiē chǐ ，yá féng zhōng tǔ chū liǎng gè zì 。
。
