古意六首 其三
古意六首 其三最新章节：亭亭独立对西风，不比凌波坠粉红。莫道莲花最高洁，清香合与晚香同。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
众人哄笑，紫茄便牵着青莲，上前来温柔地叫道：奶奶。
榴花才放客辞家，客里因循见菊花。独坐西楼对风雨，天寒犹自着轻纱。
杨子休官日日闲，桐江新棹酒船还。叮咛旧客兼新客，漫浪南山与北山。好怀急就一斗饮，佳人能作五弦弹。君看此地经游辇，仿佛春风梦未残。
东风捏就腰儿细。系滴粉裙儿不起。从来只惯掌中看，怎忍在、烛花影里。酒红应是铅华褪。暗蹙损、眉峰双翠。夜深点緉绣鞋儿，靠那个、屏风立地。
。
古意六首 其三解读：tíng tíng dú lì duì xī fēng ，bú bǐ líng bō zhuì fěn hóng 。mò dào lián huā zuì gāo jié ，qīng xiāng hé yǔ wǎn xiāng tóng 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
zhòng rén hǒng xiào ，zǐ qié biàn qiān zhe qīng lián ，shàng qián lái wēn róu dì jiào dào ：nǎi nǎi 。
liú huā cái fàng kè cí jiā ，kè lǐ yīn xún jiàn jú huā 。dú zuò xī lóu duì fēng yǔ ，tiān hán yóu zì zhe qīng shā 。
yáng zǐ xiū guān rì rì xián ，tóng jiāng xīn zhào jiǔ chuán hái 。dīng níng jiù kè jiān xīn kè ，màn làng nán shān yǔ běi shān 。hǎo huái jí jiù yī dòu yǐn ，jiā rén néng zuò wǔ xián dàn 。jun1 kàn cǐ dì jīng yóu niǎn ，fǎng fó chūn fēng mèng wèi cán 。
dōng fēng niē jiù yāo ér xì 。xì dī fěn qún ér bú qǐ 。cóng lái zhī guàn zhǎng zhōng kàn ，zěn rěn zài 、zhú huā yǐng lǐ 。jiǔ hóng yīng shì qiān huá tuì 。àn cù sǔn 、méi fēng shuāng cuì 。yè shēn diǎn liǎng xiù xié ér ，kào nà gè 、píng fēng lì dì 。
。
