柳毅传
柳毅传最新章节：声势何劳斗似牛，看看一雨到山头。大家不肯勤王去，只待槐宫坏即休。
腊月底，除夕至，无论日本是否为大明属国，至少历法上遵从中土，虽然春节没有西边那么热闹，但平户岛是个例外，此处华人众多，也不鸟日本天皇，不看日本节日，一年到头能庆贺的唯有春节。
春林风袅千梢叶，柳花乱洒江城雪。梦中栩蝶忽惊流，枝上啼鹃正凄绝。传来霜檄墨方淋，閒向风檐心半折。榻前鼾睡不容留，非底妖氛期扑灭。闾阎力尽秪声吞，官帑钱空惟肘掣。兴索慵飞大白觥，泪垂冷渍深红缬。抛遗丝谷慱金铢，转掷泥沙如木屑。途沿沟壑委千骸，籍上流亡供一瞥。三空屡叹复何之，百孔未填向谁说。叫罢须逢当轴怜，广平不得心如铁。
秋圃正逃名，名因种菊成。官闲资抱瓮，斋冷好餐英。满把缘谁采，深杯待客倾。离骚今读罢，秋日灌园情。
凄清的胡琴声越来越远，凄苦落魄的青衫老人消失在月色中。
陶朱不可学，张禄岂堪名。正值重阳日，言从万里行。燕台寒雪蚤，庾岭小梅清。相忆归来候，明年春雁声。
众人听了。
。
柳毅传解读：shēng shì hé láo dòu sì niú ，kàn kàn yī yǔ dào shān tóu 。dà jiā bú kěn qín wáng qù ，zhī dài huái gōng huài jí xiū 。
là yuè dǐ ，chú xī zhì ，wú lùn rì běn shì fǒu wéi dà míng shǔ guó ，zhì shǎo lì fǎ shàng zūn cóng zhōng tǔ ，suī rán chūn jiē méi yǒu xī biān nà me rè nào ，dàn píng hù dǎo shì gè lì wài ，cǐ chù huá rén zhòng duō ，yě bú niǎo rì běn tiān huáng ，bú kàn rì běn jiē rì ，yī nián dào tóu néng qìng hè de wéi yǒu chūn jiē 。
chūn lín fēng niǎo qiān shāo yè ，liǔ huā luàn sǎ jiāng chéng xuě 。mèng zhōng xǔ dié hū jīng liú ，zhī shàng tí juān zhèng qī jué 。chuán lái shuāng xí mò fāng lín ，jiān xiàng fēng yán xīn bàn shé 。tà qián hān shuì bú róng liú ，fēi dǐ yāo fēn qī pū miè 。lǘ yán lì jìn zhī shēng tūn ，guān tǎng qián kōng wéi zhǒu chè 。xìng suǒ yōng fēi dà bái gōng ，lèi chuí lěng zì shēn hóng xié 。pāo yí sī gǔ tuán jīn zhū ，zhuǎn zhì ní shā rú mù xiè 。tú yán gōu hè wěi qiān hái ，jí shàng liú wáng gòng yī piē 。sān kōng lǚ tàn fù hé zhī ，bǎi kǒng wèi tián xiàng shuí shuō 。jiào bà xū féng dāng zhóu lián ，guǎng píng bú dé xīn rú tiě 。
qiū pǔ zhèng táo míng ，míng yīn zhǒng jú chéng 。guān xián zī bào wèng ，zhāi lěng hǎo cān yīng 。mǎn bǎ yuán shuí cǎi ，shēn bēi dài kè qīng 。lí sāo jīn dú bà ，qiū rì guàn yuán qíng 。
qī qīng de hú qín shēng yuè lái yuè yuǎn ，qī kǔ luò pò de qīng shān lǎo rén xiāo shī zài yuè sè zhōng 。
táo zhū bú kě xué ，zhāng lù qǐ kān míng 。zhèng zhí zhòng yáng rì ，yán cóng wàn lǐ háng 。yàn tái hán xuě zǎo ，yǔ lǐng xiǎo méi qīng 。xiàng yì guī lái hòu ，míng nián chūn yàn shēng 。
zhòng rén tīng le 。
。
