念奴娇·还都后诸公见追和赤壁词用韵者凡六人亦复重赋
念奴娇·还都后诸公见追和赤壁词用韵者凡六人亦复重赋最新章节：春乍霁。清涟画舫融泄。螺云万叠暗凝愁，黛蛾照水。漫将西子比西湖，溪边人更多丽。步危径、攀艳蕊。掬霞到手红碎。青蛇细折小回廊，去天半咫。画阑日暮起东风，棋声吹下人世。海棠藉雨半绣地。正残寒、初御罗绮。除酒销春何计。向沙头更续，残阳一醉。双玉杯和流花洗。
荒僻阡南路，劳君几度行。云霓因旱望，草木向春生。宪度驰声远，诗怀到骨清。海山聆妙曲，安得不移情。
天道未可测，人事未可知。丰歉数所定，施报庶无私。山左逢凶岁，我正游不其。哀鸿鸣四野，穷黎日苦瘦。有司勤抚恤，缙绅效驱驰。就食四万口，开厂日午时。画地分男女，奔走俱淹迟。城东王氏妇，扶姑抱女儿。冀得三人粮，聊以解朝饥。粟米未到囊，老母已倾欹。侧身援以手，幼孩复见遗。肝肠已痛绝，那堪践踏随。势如万壑趋，两肱难护持。辗转人丛里，捐躯尽孝慈。可怜三女子，顷刻无完尸。士民长太息，行路泪亦垂。救荒无善策，古人曾言之。天乎彼何辜，所遭竟如斯。此理殊不解，漫成《恨妇词》。
浮云满空无所依，高冈独行来者稀。仙人冉冉遗松老，鸣鹿呦呦生草肥。伐木远闻何处谷，顷筐近得故时薇。山中雨来雾先合，此日先生戴笠归。
得知项梁这位统帅前来，他前来拜访是必须的，没想到的是他来的这么早罢了。
分竹雄兼使，南方到海行。临门双旆引，隔岭五州迎。猿鹤同枝宿，兰蕉夹道生。云垂前骑失，山豁去帆轻。雨雾蒸秋岸，浪涛震夜城。政闲开迥阁，欹枕岛风清。
。
念奴娇·还都后诸公见追和赤壁词用韵者凡六人亦复重赋解读：chūn zhà jì 。qīng lián huà fǎng róng xiè 。luó yún wàn dié àn níng chóu ，dài é zhào shuǐ 。màn jiāng xī zǐ bǐ xī hú ，xī biān rén gèng duō lì 。bù wēi jìng 、pān yàn ruǐ 。jū xiá dào shǒu hóng suì 。qīng shé xì shé xiǎo huí láng ，qù tiān bàn zhǐ 。huà lán rì mù qǐ dōng fēng ，qí shēng chuī xià rén shì 。hǎi táng jiè yǔ bàn xiù dì 。zhèng cán hán 、chū yù luó qǐ 。chú jiǔ xiāo chūn hé jì 。xiàng shā tóu gèng xù ，cán yáng yī zuì 。shuāng yù bēi hé liú huā xǐ 。
huāng pì qiān nán lù ，láo jun1 jǐ dù háng 。yún ní yīn hàn wàng ，cǎo mù xiàng chūn shēng 。xiàn dù chí shēng yuǎn ，shī huái dào gǔ qīng 。hǎi shān líng miào qǔ ，ān dé bú yí qíng 。
tiān dào wèi kě cè ，rén shì wèi kě zhī 。fēng qiàn shù suǒ dìng ，shī bào shù wú sī 。shān zuǒ féng xiōng suì ，wǒ zhèng yóu bú qí 。āi hóng míng sì yě ，qióng lí rì kǔ shòu 。yǒu sī qín fǔ xù ，jìn shēn xiào qū chí 。jiù shí sì wàn kǒu ，kāi chǎng rì wǔ shí 。huà dì fèn nán nǚ ，bēn zǒu jù yān chí 。chéng dōng wáng shì fù ，fú gū bào nǚ ér 。jì dé sān rén liáng ，liáo yǐ jiě cháo jī 。sù mǐ wèi dào náng ，lǎo mǔ yǐ qīng yī 。cè shēn yuán yǐ shǒu ，yòu hái fù jiàn yí 。gān cháng yǐ tòng jué ，nà kān jiàn tà suí 。shì rú wàn hè qū ，liǎng gōng nán hù chí 。niǎn zhuǎn rén cóng lǐ ，juān qū jìn xiào cí 。kě lián sān nǚ zǐ ，qǐng kè wú wán shī 。shì mín zhǎng tài xī ，háng lù lèi yì chuí 。jiù huāng wú shàn cè ，gǔ rén céng yán zhī 。tiān hū bǐ hé gū ，suǒ zāo jìng rú sī 。cǐ lǐ shū bú jiě ，màn chéng 《hèn fù cí 》。
fú yún mǎn kōng wú suǒ yī ，gāo gāng dú háng lái zhě xī 。xiān rén rǎn rǎn yí sōng lǎo ，míng lù yōu yōu shēng cǎo féi 。fá mù yuǎn wén hé chù gǔ ，qǐng kuāng jìn dé gù shí wēi 。shān zhōng yǔ lái wù xiān hé ，cǐ rì xiān shēng dài lì guī 。
dé zhī xiàng liáng zhè wèi tǒng shuài qián lái ，tā qián lái bài fǎng shì bì xū de ，méi xiǎng dào de shì tā lái de zhè me zǎo bà le 。
fèn zhú xióng jiān shǐ ，nán fāng dào hǎi háng 。lín mén shuāng pèi yǐn ，gé lǐng wǔ zhōu yíng 。yuán hè tóng zhī xiǔ ，lán jiāo jiá dào shēng 。yún chuí qián qí shī ，shān huō qù fān qīng 。yǔ wù zhēng qiū àn ，làng tāo zhèn yè chéng 。zhèng xián kāi jiǒng gé ，yī zhěn dǎo fēng qīng 。
。
