过秦论
过秦论最新章节：绿杨丝里隐红桥。帘幕记曾挑。狂似樊川，情如白傅，斗煞小蛮腰。年来漂泊心情改，犹自梦江皋。万点离愁，一行清泪，都上木兰桡。
鸿书忽自豫章天，读罢捻须一莞然。续汉中郎空见许，过秦新论有谁传。君怜竹素将来日，我在雌黄未定年。何似扫除千古障，争名空室坐逃禅。
洛水秦山晚自澄，孤洲烟树绿相仍。波摇朗月浮金镜，岭隔华星断玉绳。但觉转船惊白鸟，岂烦挥翣怒青蝇。风尘浩荡飘蓬里，愧似林宗陪李膺。
一道急促的声音传来。
他不免警惕四望：万不可伤人。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
何处难忘酒，王臣立荩方。群邪终自直，万死不摧刚。社鼠旁难塞，龙鳞逆易伤。此时无一盏，何以洗忧肠。
。
过秦论解读：lǜ yáng sī lǐ yǐn hóng qiáo 。lián mù jì céng tiāo 。kuáng sì fán chuān ，qíng rú bái fù ，dòu shà xiǎo mán yāo 。nián lái piāo bó xīn qíng gǎi ，yóu zì mèng jiāng gāo 。wàn diǎn lí chóu ，yī háng qīng lèi ，dōu shàng mù lán ráo 。
hóng shū hū zì yù zhāng tiān ，dú bà niǎn xū yī wǎn rán 。xù hàn zhōng láng kōng jiàn xǔ ，guò qín xīn lùn yǒu shuí chuán 。jun1 lián zhú sù jiāng lái rì ，wǒ zài cí huáng wèi dìng nián 。hé sì sǎo chú qiān gǔ zhàng ，zhēng míng kōng shì zuò táo chán 。
luò shuǐ qín shān wǎn zì chéng ，gū zhōu yān shù lǜ xiàng réng 。bō yáo lǎng yuè fú jīn jìng ，lǐng gé huá xīng duàn yù shéng 。dàn jiào zhuǎn chuán jīng bái niǎo ，qǐ fán huī shà nù qīng yíng 。fēng chén hào dàng piāo péng lǐ ，kuì sì lín zōng péi lǐ yīng 。
yī dào jí cù de shēng yīn chuán lái 。
tā bú miǎn jǐng tì sì wàng ：wàn bú kě shāng rén 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
hé chù nán wàng jiǔ ，wáng chén lì jìn fāng 。qún xié zhōng zì zhí ，wàn sǐ bú cuī gāng 。shè shǔ páng nán sāi ，lóng lín nì yì shāng 。cǐ shí wú yī zhǎn ，hé yǐ xǐ yōu cháng 。
。
