爱莲说
爱莲说最新章节：太学秦文夸第一，国子先生里行立。岭南梅花太枯涩，花岂唤人人底急。炉亭雪深叫孤鸿，传书为愬明光宫。云翻雨覆古来有，不如堂堂金石守。
东风潜启物，动息意皆新。此鸟从幽谷，依林报早春。出寒虽未及，振羽渐能频。稍类冲天鹤，多随折桂人。尊前喧有语，花里昼藏身。若向秾华处，馀禽不见亲。
刘氏见小儿子如此拧性，气得无法，又不敢呵斥他——青莲跟黄豆脾性可不一样，禁不住恶狠狠地看向黄豆，都是这小子惹的祸，恨不能再揪过来揍一顿才好。
他远远看清了汪直的相貌，心中尘埃落定——这必定是一个商人。
万婆子吓坏了，声嘶力竭地辩解。
我年十八九，壮气起胸中。作书献云阙，辞家逐秋蓬。岁时易迁次，身命多厄穷。一名虽云就，片禄不足充。今者复何事，卑栖寄徐戎。萧条资用尽，濩落门巷空。朝眠未能起，远怀方郁悰。击门者谁子，问言乃吾宗。自云有奇术，探妙知天工。既往怅何及，将来喜还通。期我语非佞，当为佐时雍。
。
爱莲说解读：tài xué qín wén kuā dì yī ，guó zǐ xiān shēng lǐ háng lì 。lǐng nán méi huā tài kū sè ，huā qǐ huàn rén rén dǐ jí 。lú tíng xuě shēn jiào gū hóng ，chuán shū wéi sè míng guāng gōng 。yún fān yǔ fù gǔ lái yǒu ，bú rú táng táng jīn shí shǒu 。
dōng fēng qián qǐ wù ，dòng xī yì jiē xīn 。cǐ niǎo cóng yōu gǔ ，yī lín bào zǎo chūn 。chū hán suī wèi jí ，zhèn yǔ jiàn néng pín 。shāo lèi chōng tiān hè ，duō suí shé guì rén 。zūn qián xuān yǒu yǔ ，huā lǐ zhòu cáng shēn 。ruò xiàng nóng huá chù ，yú qín bú jiàn qīn 。
liú shì jiàn xiǎo ér zǐ rú cǐ nǐng xìng ，qì dé wú fǎ ，yòu bú gǎn hē chì tā ——qīng lián gēn huáng dòu pí xìng kě bú yī yàng ，jìn bú zhù è hěn hěn dì kàn xiàng huáng dòu ，dōu shì zhè xiǎo zǐ rě de huò ，hèn bú néng zài jiū guò lái zòu yī dùn cái hǎo 。
tā yuǎn yuǎn kàn qīng le wāng zhí de xiàng mào ，xīn zhōng chén āi luò dìng ——zhè bì dìng shì yī gè shāng rén 。
wàn pó zǐ xià huài le ，shēng sī lì jié dì biàn jiě 。
wǒ nián shí bā jiǔ ，zhuàng qì qǐ xiōng zhōng 。zuò shū xiàn yún què ，cí jiā zhú qiū péng 。suì shí yì qiān cì ，shēn mìng duō è qióng 。yī míng suī yún jiù ，piàn lù bú zú chōng 。jīn zhě fù hé shì ，bēi qī jì xú róng 。xiāo tiáo zī yòng jìn ，hù luò mén xiàng kōng 。cháo mián wèi néng qǐ ，yuǎn huái fāng yù cóng 。jī mén zhě shuí zǐ ，wèn yán nǎi wú zōng 。zì yún yǒu qí shù ，tàn miào zhī tiān gōng 。jì wǎng chàng hé jí ，jiāng lái xǐ hái tōng 。qī wǒ yǔ fēi nìng ，dāng wéi zuǒ shí yōng 。
。
