围炉夜话·第四二则
围炉夜话·第四二则最新章节：黎水为何进益如此之快？除了被仇恨激励外，还因为她的心思单纯。
小寺无蹊迳，行时认藓痕。犬寒鸣似豹，僧老瘦于猿。涧水来旋磨，山童出闭门。城中梅未见，已有数株繁。
书向愁边著，诗添病后吟。不成千古事，空费一生心。华发江湖晚，青灯风云深。钟期那可铸，斋网断纹琴。
每一个作者，基本上都是最疯狂的读者。
僧房矮占一窗幽，不见当年叠浪浮。湖已为田知幻化，律更以教示精修。白莲何日还同社，顽石无时不点头。可惜能诗张孟辈，却无一字此间留。
夜堂流影倍生妍，刻挂谁乘冻未阑。烛晕只疑杯水抱，火齐应落数珠寒。薄轮逼焰清难觅，满魄生花洞可看。复道馀光能照胆，却令游女怯追欢。
红炉暖阁烘如春，玉琴不抚生微尘。梅花嗅罢寂无语，千里潇湘思故人。燕钗和闷都敲折，愁搅柔肠千万结。沉吟望断信不来，同云暗酿江天雪。
老态年来日日添，黑花飞眼雪生髯。扶衰每藉齐眉杖，食肉先寻剔齿櫼。右臂拘挛巾不裹，中肠惨戚泪常淹。移床独就南荣坐，畏冷思亲爱日檐。
。
围炉夜话·第四二则解读：lí shuǐ wéi hé jìn yì rú cǐ zhī kuài ？chú le bèi chóu hèn jī lì wài ，hái yīn wéi tā de xīn sī dān chún 。
xiǎo sì wú qī jìng ，háng shí rèn xiǎn hén 。quǎn hán míng sì bào ，sēng lǎo shòu yú yuán 。jiàn shuǐ lái xuán mó ，shān tóng chū bì mén 。chéng zhōng méi wèi jiàn ，yǐ yǒu shù zhū fán 。
shū xiàng chóu biān zhe ，shī tiān bìng hòu yín 。bú chéng qiān gǔ shì ，kōng fèi yī shēng xīn 。huá fā jiāng hú wǎn ，qīng dēng fēng yún shēn 。zhōng qī nà kě zhù ，zhāi wǎng duàn wén qín 。
měi yī gè zuò zhě ，jī běn shàng dōu shì zuì fēng kuáng de dú zhě 。
sēng fáng ǎi zhàn yī chuāng yōu ，bú jiàn dāng nián dié làng fú 。hú yǐ wéi tián zhī huàn huà ，lǜ gèng yǐ jiāo shì jīng xiū 。bái lián hé rì hái tóng shè ，wán shí wú shí bú diǎn tóu 。kě xī néng shī zhāng mèng bèi ，què wú yī zì cǐ jiān liú 。
yè táng liú yǐng bèi shēng yán ，kè guà shuí chéng dòng wèi lán 。zhú yūn zhī yí bēi shuǐ bào ，huǒ qí yīng luò shù zhū hán 。báo lún bī yàn qīng nán mì ，mǎn pò shēng huā dòng kě kàn 。fù dào yú guāng néng zhào dǎn ，què lìng yóu nǚ qiè zhuī huān 。
hóng lú nuǎn gé hōng rú chūn ，yù qín bú fǔ shēng wēi chén 。méi huā xiù bà jì wú yǔ ，qiān lǐ xiāo xiāng sī gù rén 。yàn chāi hé mèn dōu qiāo shé ，chóu jiǎo róu cháng qiān wàn jié 。chén yín wàng duàn xìn bú lái ，tóng yún àn niàng jiāng tiān xuě 。
lǎo tài nián lái rì rì tiān ，hēi huā fēi yǎn xuě shēng rán 。fú shuāi měi jiè qí méi zhàng ，shí ròu xiān xún tī chǐ jiān 。yòu bì jū luán jīn bú guǒ ，zhōng cháng cǎn qī lèi cháng yān 。yí chuáng dú jiù nán róng zuò ，wèi lěng sī qīn ài rì yán 。
。
