东京赋
东京赋最新章节：董承种辑骚为迂，耿纪金祎计逾疏。精卫有心安问海，螳螂方怒岂知车。
一去龙门侧，千年凤影移。空馀剪圭处，无复在孙枝。
实际上，从《佛本是道》发书后，对周青的骂声一直就没有断过，不过因为小说惊艳的设定，这些骂声一直被忽略。
春花秋月两相宜，月竞光华花竞姿；花发月中香满树，月笼花外影交枝。梅花月落江南梦，桂月花传郢北词；花却何情月何意？我随花月泛金卮。
令弟佐宣城，赠余琴谿鹤。谓言天涯雪，忽向窗前落。白玉为毛衣，黄金不肯博。背风振六翮，对舞临山阁。顾我如有情，长鸣似相托。何当驾此物，与尔腾寥廓。
黎章吩咐人砍了些枝叶繁杂的树枝，用那块被单松松地裹了，让一个军士扛在肩上，好像扛了个人的样子。
两峰对起。象阙端门云雾里。千嶂排空。虎节龙旗指顾中。箫韶妙曲。我试与听音韵足。借问谁传。松上清风石上泉。
国家大事还会站出来一个黄光升拼一拼，扶乩误国这类事，忠臣恨，奸臣也恨，唯有比奸臣还要奸的徐阶不恨，这正是他除掉严嵩的手段。
。
东京赋解读：dǒng chéng zhǒng jí sāo wéi yū ，gěng jì jīn yī jì yú shū 。jīng wèi yǒu xīn ān wèn hǎi ，táng láng fāng nù qǐ zhī chē 。
yī qù lóng mén cè ，qiān nián fèng yǐng yí 。kōng yú jiǎn guī chù ，wú fù zài sūn zhī 。
shí jì shàng ，cóng 《fó běn shì dào 》fā shū hòu ，duì zhōu qīng de mà shēng yī zhí jiù méi yǒu duàn guò ，bú guò yīn wéi xiǎo shuō jīng yàn de shè dìng ，zhè xiē mà shēng yī zhí bèi hū luè 。
chūn huā qiū yuè liǎng xiàng yí ，yuè jìng guāng huá huā jìng zī ；huā fā yuè zhōng xiāng mǎn shù ，yuè lóng huā wài yǐng jiāo zhī 。méi huā yuè luò jiāng nán mèng ，guì yuè huā chuán yǐng běi cí ；huā què hé qíng yuè hé yì ？wǒ suí huā yuè fàn jīn zhī 。
lìng dì zuǒ xuān chéng ，zèng yú qín jī hè 。wèi yán tiān yá xuě ，hū xiàng chuāng qián luò 。bái yù wéi máo yī ，huáng jīn bú kěn bó 。bèi fēng zhèn liù hé ，duì wǔ lín shān gé 。gù wǒ rú yǒu qíng ，zhǎng míng sì xiàng tuō 。hé dāng jià cǐ wù ，yǔ ěr téng liáo kuò 。
lí zhāng fēn fù rén kǎn le xiē zhī yè fán zá de shù zhī ，yòng nà kuài bèi dān sōng sōng dì guǒ le ，ràng yī gè jun1 shì káng zài jiān shàng ，hǎo xiàng káng le gè rén de yàng zǐ 。
liǎng fēng duì qǐ 。xiàng què duān mén yún wù lǐ 。qiān zhàng pái kōng 。hǔ jiē lóng qí zhǐ gù zhōng 。xiāo sháo miào qǔ 。wǒ shì yǔ tīng yīn yùn zú 。jiè wèn shuí chuán 。sōng shàng qīng fēng shí shàng quán 。
guó jiā dà shì hái huì zhàn chū lái yī gè huáng guāng shēng pīn yī pīn ，fú jī wù guó zhè lèi shì ，zhōng chén hèn ，jiān chén yě hèn ，wéi yǒu bǐ jiān chén hái yào jiān de xú jiē bú hèn ，zhè zhèng shì tā chú diào yán sōng de shǒu duàn 。
。
