过秦论
过秦论最新章节：奉子一杯酒，为子照颜色。但愿腮上红，莫管颏下白。自古无长生，生者何戚戚。登山勿厌高，四望都无极。丘陇逐日多，天地为我窄。只见李耳书，对之空脉脉。何曾见天上，著得刘安宅。若问长生人，昭昭孔丘籍。
日头一高，冷硬的地面被暖阳照射，那有冰的地方就化了，软烂不好走。
红尘飞断即仙城，潮打江涯触磬声。宝尼珠光从海接，菩提树影伴僧行。香分绮席风幡动，月满瑶波水镜平。况有主宾成二美，不妨拚饮到天明。
满地落花流水，伤心芳草青时。江上数声杜宇，更堪一笛横吹。
种菊待佳节，节至花自繁。朝感凉风吹，夕爱清露团。封培才几日，翠类纷珊珊。君曹本称剧，占署无停翰。才优顾多暇，曾不废览观。作诗见高兴，读之起予叹。念昔田里居，幽事颇复论。种此黄紫杂，撩乱发墙根。撷英泛浊酒，亲友日为欢。一朝走京邑，连岁遭阻艰。鬓毛将看白，泪眦荧莫乾。时物岂不佳，感伤自有端。
于斯诚微物。能不怀伤悴。
。
过秦论解读：fèng zǐ yī bēi jiǔ ，wéi zǐ zhào yán sè 。dàn yuàn sāi shàng hóng ，mò guǎn kē xià bái 。zì gǔ wú zhǎng shēng ，shēng zhě hé qī qī 。dēng shān wù yàn gāo ，sì wàng dōu wú jí 。qiū lǒng zhú rì duō ，tiān dì wéi wǒ zhǎi 。zhī jiàn lǐ ěr shū ，duì zhī kōng mò mò 。hé céng jiàn tiān shàng ，zhe dé liú ān zhái 。ruò wèn zhǎng shēng rén ，zhāo zhāo kǒng qiū jí 。
rì tóu yī gāo ，lěng yìng de dì miàn bèi nuǎn yáng zhào shè ，nà yǒu bīng de dì fāng jiù huà le ，ruǎn làn bú hǎo zǒu 。
hóng chén fēi duàn jí xiān chéng ，cháo dǎ jiāng yá chù qìng shēng 。bǎo ní zhū guāng cóng hǎi jiē ，pú tí shù yǐng bàn sēng háng 。xiāng fèn qǐ xí fēng fān dòng ，yuè mǎn yáo bō shuǐ jìng píng 。kuàng yǒu zhǔ bīn chéng èr měi ，bú fáng pīn yǐn dào tiān míng 。
mǎn dì luò huā liú shuǐ ，shāng xīn fāng cǎo qīng shí 。jiāng shàng shù shēng dù yǔ ，gèng kān yī dí héng chuī 。
zhǒng jú dài jiā jiē ，jiē zhì huā zì fán 。cháo gǎn liáng fēng chuī ，xī ài qīng lù tuán 。fēng péi cái jǐ rì ，cuì lèi fēn shān shān 。jun1 cáo běn chēng jù ，zhàn shǔ wú tíng hàn 。cái yōu gù duō xiá ，céng bú fèi lǎn guān 。zuò shī jiàn gāo xìng ，dú zhī qǐ yǔ tàn 。niàn xī tián lǐ jū ，yōu shì pō fù lùn 。zhǒng cǐ huáng zǐ zá ，liáo luàn fā qiáng gēn 。xié yīng fàn zhuó jiǔ ，qīn yǒu rì wéi huān 。yī cháo zǒu jīng yì ，lián suì zāo zǔ jiān 。bìn máo jiāng kàn bái ，lèi zì yíng mò qián 。shí wù qǐ bú jiā ，gǎn shāng zì yǒu duān 。
yú sī chéng wēi wù 。néng bú huái shāng cuì 。
。
