易传·文言传·坤文言
易传·文言传·坤文言最新章节：尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
摘菱角是好玩，摘久了就不好玩了。
盘石坐深林，不欲人求见。隔岸谁品弦，数声拖白练。
龙翔大耳儿，虎视捉刀人。风云竞追逐，逸轨谁能遵。大皇负英材，沈潜欻求伸。一呼定南国，再战威强邻。抗魏既摇岳，攘刘亦披鳞。组练绕平隰，艨艟蔽通当。伟哉人物盛，成功岂无因。代祀已飘忽，风流久弥新。停桡眺迥陆，裂蔓登层堙。卧龙昔来游，万古怀清尘。
但为今，他必须通倭卖国，这是唯一能找到的一块遮羞布了。
曲曲沿芳径，纷纷点落花。莺声随远岸，雁影落平沙。薰入游人醉，青归去鸟赊。伤春回远眺，落日暮山斜。
性地栽培恐易芜，是非理欲谨于初。孔颜乐地非难造，好读诚明静定书。
。
易传·文言传·坤文言解读：chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
zhāi líng jiǎo shì hǎo wán ，zhāi jiǔ le jiù bú hǎo wán le 。
pán shí zuò shēn lín ，bú yù rén qiú jiàn 。gé àn shuí pǐn xián ，shù shēng tuō bái liàn 。
lóng xiáng dà ěr ér ，hǔ shì zhuō dāo rén 。fēng yún jìng zhuī zhú ，yì guǐ shuí néng zūn 。dà huáng fù yīng cái ，shěn qián xū qiú shēn 。yī hū dìng nán guó ，zài zhàn wēi qiáng lín 。kàng wèi jì yáo yuè ，rǎng liú yì pī lín 。zǔ liàn rào píng xí ，méng chōng bì tōng dāng 。wěi zāi rén wù shèng ，chéng gōng qǐ wú yīn 。dài sì yǐ piāo hū ，fēng liú jiǔ mí xīn 。tíng ráo tiào jiǒng lù ，liè màn dēng céng yīn 。wò lóng xī lái yóu ，wàn gǔ huái qīng chén 。
dàn wéi jīn ，tā bì xū tōng wō mài guó ，zhè shì wéi yī néng zhǎo dào de yī kuài zhē xiū bù le 。
qǔ qǔ yán fāng jìng ，fēn fēn diǎn luò huā 。yīng shēng suí yuǎn àn ，yàn yǐng luò píng shā 。xūn rù yóu rén zuì ，qīng guī qù niǎo shē 。shāng chūn huí yuǎn tiào ，luò rì mù shān xié 。
xìng dì zāi péi kǒng yì wú ，shì fēi lǐ yù jǐn yú chū 。kǒng yán lè dì fēi nán zào ，hǎo dú chéng míng jìng dìng shū 。
。
