沁园春·诗不穷人
沁园春·诗不穷人最新章节：这是个狠人，一岁时就敢跟大人打架，如今是打遍清南村无敌手。
手种五色蕉，意待听秋雨。南风扇旱日，破叶萎不举。霶
不期朱夏尽，凉吹暗迎秋。天汉成桥鹊，星娥会玉楼。寒声喧耳外，白露滴林头。一叶惊心绪，如何得不愁。
炀帝开河鬼亦悲，生民不独力空疲。至今呜咽东流水，似向清平怨昔时。
弘治岁乙丑，秋月已踰仲。重阳后第四，夜半天宇空。月落斗指寅，谯笛将四弄。老我贪睡汉，布被寒独拥。忽然床席振，彳亍惊我梦。起坐急披衣，身仆心愈恐。铿然堕屋瓦，戛尔摇柱栋。灯底翻膏油，壁下倒齑瓮。老妻呼难言，稚子亦号恸。始惑稍方悟，乃知是地动。传闻心胆寒，目击毛骨悚。夫惟地静物，奚乃健而踊。或云气纾缩，阴结浊且重。或云鳌背负，是否鳞甲耸。知者既云寡，言者徒尔众。得非世运关，妖孽先发纵。为语当路人，脩省勿懞慬。谆谆二苏诗，我语安足用。
他可不是没见过女人的无知小子，自然能看出秦淼和葫芦之间浓浓的情义：他一个勋贵家族的少爷，竟不如一个乡下泥腿子了？葫芦紧闭着嘴唇，一言不发地望着他。
。
沁园春·诗不穷人解读：zhè shì gè hěn rén ，yī suì shí jiù gǎn gēn dà rén dǎ jià ，rú jīn shì dǎ biàn qīng nán cūn wú dí shǒu 。
shǒu zhǒng wǔ sè jiāo ，yì dài tīng qiū yǔ 。nán fēng shàn hàn rì ，pò yè wěi bú jǔ 。pāng
bú qī zhū xià jìn ，liáng chuī àn yíng qiū 。tiān hàn chéng qiáo què ，xīng é huì yù lóu 。hán shēng xuān ěr wài ，bái lù dī lín tóu 。yī yè jīng xīn xù ，rú hé dé bú chóu 。
yáng dì kāi hé guǐ yì bēi ，shēng mín bú dú lì kōng pí 。zhì jīn wū yān dōng liú shuǐ ，sì xiàng qīng píng yuàn xī shí 。
hóng zhì suì yǐ chǒu ，qiū yuè yǐ yáo zhòng 。zhòng yáng hòu dì sì ，yè bàn tiān yǔ kōng 。yuè luò dòu zhǐ yín ，qiáo dí jiāng sì nòng 。lǎo wǒ tān shuì hàn ，bù bèi hán dú yōng 。hū rán chuáng xí zhèn ，chì chù jīng wǒ mèng 。qǐ zuò jí pī yī ，shēn pú xīn yù kǒng 。kēng rán duò wū wǎ ，jiá ěr yáo zhù dòng 。dēng dǐ fān gāo yóu ，bì xià dǎo jī wèng 。lǎo qī hū nán yán ，zhì zǐ yì hào tòng 。shǐ huò shāo fāng wù ，nǎi zhī shì dì dòng 。chuán wén xīn dǎn hán ，mù jī máo gǔ sǒng 。fū wéi dì jìng wù ，xī nǎi jiàn ér yǒng 。huò yún qì shū suō ，yīn jié zhuó qiě zhòng 。huò yún áo bèi fù ，shì fǒu lín jiǎ sǒng 。zhī zhě jì yún guǎ ，yán zhě tú ěr zhòng 。dé fēi shì yùn guān ，yāo niè xiān fā zòng 。wéi yǔ dāng lù rén ，yǒu shěng wù mēng jìn 。zhūn zhūn èr sū shī ，wǒ yǔ ān zú yòng 。
tā kě bú shì méi jiàn guò nǚ rén de wú zhī xiǎo zǐ ，zì rán néng kàn chū qín miǎo hé hú lú zhī jiān nóng nóng de qíng yì ：tā yī gè xūn guì jiā zú de shǎo yé ，jìng bú rú yī gè xiāng xià ní tuǐ zǐ le ？hú lú jǐn bì zhe zuǐ chún ，yī yán bú fā dì wàng zhe tā 。
。
