新唐书·列传·卷二十二
新唐书·列传·卷二十二最新章节：答不出就不准接大姐姐走。
故人柳子厚之谪永州，得胜地，结茅树蔬，为沼沚，为台榭，目曰愚溪。柳子没三年，有僧游零陵，告余曰：“愚溪无复曩时矣！”一闻僧言，悲不能自胜，遂以所闻为七言以寄恨。溪水悠悠春自来，草堂无主燕飞回。隔帘唯见中庭草，一树山榴依旧开。草圣数行留坏壁，木奴千树属邻家。唯见里门通德榜，残阳寂寞出樵车。柳门竹巷依依在，野草青苔日日多。纵有邻人解吹笛，山阳旧侣更谁过？
哼，想娶张家姑娘没娶成，弄个丫头在跟前，就顶饱了？绿竹那贱货倒是好运气，被书院田夫子家的少爷买去了。
是好是不好？强大。
不寐回寒鬓，乡魂畏路多。满衾掀不去，无奈月明何。
驱车欲何适，驾言归故乡。朋游具觞豆，饯送临周行。忆昨佐花县，志气殊非常。琴堂席未暖，行役嗟靡遑。京华历寒暑，鬓发皓已苍。布衣与蔬食，澹泊常自将。只今七十馀，谢事何匆忙。为感圣恩厚，悲歌激中肠。徘徊不能别，念此故意长。山川邈迢递，大江浩洋洋。去途日已远，驰景曜征裳。愧无千金赠，为子增慨慷。归哉慎自保，南北永相望。
。
新唐书·列传·卷二十二解读：dá bú chū jiù bú zhǔn jiē dà jiě jiě zǒu 。
gù rén liǔ zǐ hòu zhī zhé yǒng zhōu ，dé shèng dì ，jié máo shù shū ，wéi zhǎo zhǐ ，wéi tái xiè ，mù yuē yú xī 。liǔ zǐ méi sān nián ，yǒu sēng yóu líng líng ，gào yú yuē ：“yú xī wú fù nǎng shí yǐ ！”yī wén sēng yán ，bēi bú néng zì shèng ，suí yǐ suǒ wén wéi qī yán yǐ jì hèn 。xī shuǐ yōu yōu chūn zì lái ，cǎo táng wú zhǔ yàn fēi huí 。gé lián wéi jiàn zhōng tíng cǎo ，yī shù shān liú yī jiù kāi 。cǎo shèng shù háng liú huài bì ，mù nú qiān shù shǔ lín jiā 。wéi jiàn lǐ mén tōng dé bǎng ，cán yáng jì mò chū qiáo chē 。liǔ mén zhú xiàng yī yī zài ，yě cǎo qīng tái rì rì duō 。zòng yǒu lín rén jiě chuī dí ，shān yáng jiù lǚ gèng shuí guò ？
hēng ，xiǎng qǔ zhāng jiā gū niáng méi qǔ chéng ，nòng gè yā tóu zài gēn qián ，jiù dǐng bǎo le ？lǜ zhú nà jiàn huò dǎo shì hǎo yùn qì ，bèi shū yuàn tián fū zǐ jiā de shǎo yé mǎi qù le 。
shì hǎo shì bú hǎo ？qiáng dà 。
bú mèi huí hán bìn ，xiāng hún wèi lù duō 。mǎn qīn xiān bú qù ，wú nài yuè míng hé 。
qū chē yù hé shì ，jià yán guī gù xiāng 。péng yóu jù shāng dòu ，jiàn sòng lín zhōu háng 。yì zuó zuǒ huā xiàn ，zhì qì shū fēi cháng 。qín táng xí wèi nuǎn ，háng yì jiē mí huáng 。jīng huá lì hán shǔ ，bìn fā hào yǐ cāng 。bù yī yǔ shū shí ，dàn bó cháng zì jiāng 。zhī jīn qī shí yú ，xiè shì hé cōng máng 。wéi gǎn shèng ēn hòu ，bēi gē jī zhōng cháng 。pái huái bú néng bié ，niàn cǐ gù yì zhǎng 。shān chuān miǎo tiáo dì ，dà jiāng hào yáng yáng 。qù tú rì yǐ yuǎn ，chí jǐng yào zhēng shang 。kuì wú qiān jīn zèng ，wéi zǐ zēng kǎi kāng 。guī zāi shèn zì bǎo ，nán běi yǒng xiàng wàng 。
。
