满江红·雨后荒园
满江红·雨后荒园最新章节：沧江涵清渚沙白，青天去山不盈尺。谁倾河汉洗霄氛，千顷波流浸坤脉。松下山人绿发翁，眼前霜根化为石。壶天旷荡足栖迟，枕穴须臾岂荣适。不知楚汉已随尘，自分烟霞久成癖。一朝沆瀣充枯肠，万古乾坤信双屐。草木知春自觉秋，日出为朝入还夕。应怜世上夸毗子，按辔迟回碍行役。不辞白首怀千金，欲买青山爱双璧。我忆洞江烟水村，高山为屏草铺席。岂无竹屋三两间，亦有烟波舟一只。会须养疴归去来，怅望秋空暮云碧。
于是姐妹们低声说悄悄话。
暮春风景初三日，李白桃红烂漫开。秾艳尽怜胜彩绘，馨香还解满尊罍。欲知别后思今夕，更向花前把一杯。应被百花缭乱笑，缘何最老最先来。
腊月到盘洲，寒重层冰结。试去探梅花，休把南枝折。顷刻暗同云，不觉红炉热。隐隐绿蓑翁，独钓寒江雪。
麈柄韵如屑，匡床味似禅。闲惟追酒伴，忙亦检诗编。是客皆停辙，何人不道贤。聪明事事有，大抵只无钱。
鹙子犹应昧此缘，室中那有久如天。饶师掷过三千界，浮玉西津故俨然。
。
满江红·雨后荒园解读：cāng jiāng hán qīng zhǔ shā bái ，qīng tiān qù shān bú yíng chǐ 。shuí qīng hé hàn xǐ xiāo fēn ，qiān qǐng bō liú jìn kūn mò 。sōng xià shān rén lǜ fā wēng ，yǎn qián shuāng gēn huà wéi shí 。hú tiān kuàng dàng zú qī chí ，zhěn xué xū yú qǐ róng shì 。bú zhī chǔ hàn yǐ suí chén ，zì fèn yān xiá jiǔ chéng pǐ 。yī cháo hàng xiè chōng kū cháng ，wàn gǔ qián kūn xìn shuāng jī 。cǎo mù zhī chūn zì jiào qiū ，rì chū wéi cháo rù hái xī 。yīng lián shì shàng kuā pí zǐ ，àn pèi chí huí ài háng yì 。bú cí bái shǒu huái qiān jīn ，yù mǎi qīng shān ài shuāng bì 。wǒ yì dòng jiāng yān shuǐ cūn ，gāo shān wéi píng cǎo pù xí 。qǐ wú zhú wū sān liǎng jiān ，yì yǒu yān bō zhōu yī zhī 。huì xū yǎng kē guī qù lái ，chàng wàng qiū kōng mù yún bì 。
yú shì jiě mèi men dī shēng shuō qiāo qiāo huà 。
mù chūn fēng jǐng chū sān rì ，lǐ bái táo hóng làn màn kāi 。nóng yàn jìn lián shèng cǎi huì ，xīn xiāng hái jiě mǎn zūn léi 。yù zhī bié hòu sī jīn xī ，gèng xiàng huā qián bǎ yī bēi 。yīng bèi bǎi huā liáo luàn xiào ，yuán hé zuì lǎo zuì xiān lái 。
là yuè dào pán zhōu ，hán zhòng céng bīng jié 。shì qù tàn méi huā ，xiū bǎ nán zhī shé 。qǐng kè àn tóng yún ，bú jiào hóng lú rè 。yǐn yǐn lǜ suō wēng ，dú diào hán jiāng xuě 。
zhǔ bǐng yùn rú xiè ，kuāng chuáng wèi sì chán 。xián wéi zhuī jiǔ bàn ，máng yì jiǎn shī biān 。shì kè jiē tíng zhé ，hé rén bú dào xián 。cōng míng shì shì yǒu ，dà dǐ zhī wú qián 。
qiū zǐ yóu yīng mèi cǐ yuán ，shì zhōng nà yǒu jiǔ rú tiān 。ráo shī zhì guò sān qiān jiè ，fú yù xī jīn gù yǎn rán 。
。
