老子·德经·第六十二章
老子·德经·第六十二章最新章节：晚寒伫立，记铅轻黛浅，初认冰魂。绀罗衬玉，犹凝茸唾香痕。净洗妒春颜色，胜小红、临水湔裙。烟渡远，应怜旧曲，换叶移根。山中去年人到，怪月悄风轻，闲掩重门。琼肌瘦损，那堪燕子黄昏。几片故溪浮玉，似夜归、深雪前村。芳梦冷，双禽误宿粉云。
只言双鬓未蹉跎，独奈牛羊送日何。禅客不归车马去，晚檐山色为谁多。溪上禅关水木间，水南山色与僧闲。春风尽日无来客，幽磬一声高鸟还。
如今胡家三房可是败落了。
尝为武林客，欢洽快平生。谁知分袂江浒，西往复东行。今日簿书旁午，明日山川迢递，愁恨几时清。回首旧游地，天远暮云平。鬓双皤，肠百结，意何成。多应故山猿鹤，笑我尚争名。尽自轰轰烈烈，到底休休莫莫，何处觅卿卿。梦寐想归路，濡笔写心声。
这情形看得李敬文一头雾水。
浴殿陪书诏，甘泉忝侍臣。虚传游帝所，不复从时巡。效死终何日，馀生漫此身。攀髯如已矣，挥涕洒江滨。
周围人沸腾叫喊说得好打死他打死这废物。
。
老子·德经·第六十二章解读：wǎn hán zhù lì ，jì qiān qīng dài qiǎn ，chū rèn bīng hún 。gàn luó chèn yù ，yóu níng róng tuò xiāng hén 。jìng xǐ dù chūn yán sè ，shèng xiǎo hóng 、lín shuǐ jiān qún 。yān dù yuǎn ，yīng lián jiù qǔ ，huàn yè yí gēn 。shān zhōng qù nián rén dào ，guài yuè qiāo fēng qīng ，xián yǎn zhòng mén 。qióng jī shòu sǔn ，nà kān yàn zǐ huáng hūn 。jǐ piàn gù xī fú yù ，sì yè guī 、shēn xuě qián cūn 。fāng mèng lěng ，shuāng qín wù xiǔ fěn yún 。
zhī yán shuāng bìn wèi cuō tuó ，dú nài niú yáng sòng rì hé 。chán kè bú guī chē mǎ qù ，wǎn yán shān sè wéi shuí duō 。xī shàng chán guān shuǐ mù jiān ，shuǐ nán shān sè yǔ sēng xián 。chūn fēng jìn rì wú lái kè ，yōu qìng yī shēng gāo niǎo hái 。
rú jīn hú jiā sān fáng kě shì bài luò le 。
cháng wéi wǔ lín kè ，huān qià kuài píng shēng 。shuí zhī fèn mèi jiāng hǔ ，xī wǎng fù dōng háng 。jīn rì bù shū páng wǔ ，míng rì shān chuān tiáo dì ，chóu hèn jǐ shí qīng 。huí shǒu jiù yóu dì ，tiān yuǎn mù yún píng 。bìn shuāng pó ，cháng bǎi jié ，yì hé chéng 。duō yīng gù shān yuán hè ，xiào wǒ shàng zhēng míng 。jìn zì hōng hōng liè liè ，dào dǐ xiū xiū mò mò ，hé chù mì qīng qīng 。mèng mèi xiǎng guī lù ，rú bǐ xiě xīn shēng 。
zhè qíng xíng kàn dé lǐ jìng wén yī tóu wù shuǐ 。
yù diàn péi shū zhào ，gān quán tiǎn shì chén 。xū chuán yóu dì suǒ ，bú fù cóng shí xún 。xiào sǐ zhōng hé rì ，yú shēng màn cǐ shēn 。pān rán rú yǐ yǐ ，huī tì sǎ jiāng bīn 。
zhōu wéi rén fèi téng jiào hǎn shuō dé hǎo dǎ sǐ tā dǎ sǐ zhè fèi wù 。
。
