孟冬篇
孟冬篇最新章节：放心，有我。
他刚要开口，王管家却对他使了个眼色，然后笑对香儿道：香儿姑娘莫怪，我家少爷是想帮你，不是一定要你做他的丫头
十万羽林儿，临洮破郅支。杀添胡地骨，降足汉营旗。塞阔牛羊散，兵休帐幕移。空馀陇头水，呜咽向人悲。
万叠青山百尺楼，倚栏空翠泼双眸。波澄碧簟铺沙际，霜重红绡剪树头。玉洞月明丹火冷，宝坛风细剑光流。平生作客多秋兴，便拟登临赋远游。
梅花一枝复一枝，是邪非邪吾不知。空堂惨淡寒寂寞，安得璀璨生光辉。今朝朔云覆江野，无乃雪花冲屋楣。少定徐观元不尔，壁上横陈皆不飞。摩挲零乱争欲动，亟避又不来沾衣。稍悟寒英著明缟，已信未信犹衔疑。虽然是梅不是雪，亦岂人力攘天机。伸脚欲下俄复缩，泠泠亦似奔湍溪。忽听檐牙啅林雀，纷纷惊下玉葳蕤。鼻端三嗅定何有，萧骚若有霜风吹。乃是瀼溪小龚子，搦笔汎翰生清奇。老杜见松被松嚇，王子见梅遭梅欺。却忆西湖疏影里，断桥流水袖香归。
老鹅秋菊中，我欲画几画。万古天地间，且让庖羲独。
。
孟冬篇解读：fàng xīn ，yǒu wǒ 。
tā gāng yào kāi kǒu ，wáng guǎn jiā què duì tā shǐ le gè yǎn sè ，rán hòu xiào duì xiāng ér dào ：xiāng ér gū niáng mò guài ，wǒ jiā shǎo yé shì xiǎng bāng nǐ ，bú shì yī dìng yào nǐ zuò tā de yā tóu
shí wàn yǔ lín ér ，lín táo pò zhì zhī 。shā tiān hú dì gǔ ，jiàng zú hàn yíng qí 。sāi kuò niú yáng sàn ，bīng xiū zhàng mù yí 。kōng yú lǒng tóu shuǐ ，wū yān xiàng rén bēi 。
wàn dié qīng shān bǎi chǐ lóu ，yǐ lán kōng cuì pō shuāng móu 。bō chéng bì diàn pù shā jì ，shuāng zhòng hóng xiāo jiǎn shù tóu 。yù dòng yuè míng dān huǒ lěng ，bǎo tán fēng xì jiàn guāng liú 。píng shēng zuò kè duō qiū xìng ，biàn nǐ dēng lín fù yuǎn yóu 。
méi huā yī zhī fù yī zhī ，shì xié fēi xié wú bú zhī 。kōng táng cǎn dàn hán jì mò ，ān dé cuǐ càn shēng guāng huī 。jīn cháo shuò yún fù jiāng yě ，wú nǎi xuě huā chōng wū méi 。shǎo dìng xú guān yuán bú ěr ，bì shàng héng chén jiē bú fēi 。mó suō líng luàn zhēng yù dòng ，jí bì yòu bú lái zhān yī 。shāo wù hán yīng zhe míng gǎo ，yǐ xìn wèi xìn yóu xián yí 。suī rán shì méi bú shì xuě ，yì qǐ rén lì rǎng tiān jī 。shēn jiǎo yù xià é fù suō ，líng líng yì sì bēn tuān xī 。hū tīng yán yá zhào lín què ，fēn fēn jīng xià yù wēi ruí 。bí duān sān xiù dìng hé yǒu ，xiāo sāo ruò yǒu shuāng fēng chuī 。nǎi shì nǎng xī xiǎo gōng zǐ ，nuò bǐ fá hàn shēng qīng qí 。lǎo dù jiàn sōng bèi sōng xià ，wáng zǐ jiàn méi zāo méi qī 。què yì xī hú shū yǐng lǐ ，duàn qiáo liú shuǐ xiù xiāng guī 。
lǎo é qiū jú zhōng ，wǒ yù huà jǐ huà 。wàn gǔ tiān dì jiān ，qiě ràng páo xī dú 。
。
