醒世恒言·卷三十四
醒世恒言·卷三十四最新章节：璀璨谁将玉作春，天魔故恼老诗人。金炉送在东堂手，便有清香通四邻。
松竹不著花，密叶徒如帚。江梅不藏叶，寒花缀枯朽。独有龙焙茶，花叶秀而耦。冰霜著群木，冻死十八九。惟此百草灵，名可缀三友。春雷迸雀舌，夜雨滴龙口。皆萌哺啜心，谁假栽培手。惟有蔡端明，识之在蒿蔌。移根入北苑，金碧焕星斗。夸作龙凤团，封成献元后。问花何以报，牙舌甘鼎臼。他时子复生，为公涤繁垢。
明月伴我酒家眠，五更顺风催放船。月波荡湖湖欲溢，扶桑夺染半天赤。湖山破晓郁青苍，坐觉山与船低昂。少年负气隘湖海，老虽敛缩余心在，叩舷一笑宇宙宽，瓮一那可差别观。蒲帆瞬息几百里，峨峨阊门尺有咫。五湖千古自清风，诘朝持叩柱史。
也正是因为岑港覆灭，大家的财路没了，王忬同朱纨一样开始遭恨被劾，好在王忬运气好一些，人也灵活一些，恰逢大同告急，便调任它处，早早逃出了浙江这汤浑水。
草阁逢元日，悠悠一病身。碧山虚对雪，青柳自含春。罢接屠苏盏，长抛漉酒巾。相过见渔父，应笑独醒人。
似乎感觉到他的紧张，林聪轻笑起来。
。
醒世恒言·卷三十四解读：cuǐ càn shuí jiāng yù zuò chūn ，tiān mó gù nǎo lǎo shī rén 。jīn lú sòng zài dōng táng shǒu ，biàn yǒu qīng xiāng tōng sì lín 。
sōng zhú bú zhe huā ，mì yè tú rú zhǒu 。jiāng méi bú cáng yè ，hán huā zhuì kū xiǔ 。dú yǒu lóng bèi chá ，huā yè xiù ér ǒu 。bīng shuāng zhe qún mù ，dòng sǐ shí bā jiǔ 。wéi cǐ bǎi cǎo líng ，míng kě zhuì sān yǒu 。chūn léi bèng què shé ，yè yǔ dī lóng kǒu 。jiē méng bǔ chuò xīn ，shuí jiǎ zāi péi shǒu 。wéi yǒu cài duān míng ，shí zhī zài hāo sù 。yí gēn rù běi yuàn ，jīn bì huàn xīng dòu 。kuā zuò lóng fèng tuán ，fēng chéng xiàn yuán hòu 。wèn huā hé yǐ bào ，yá shé gān dǐng jiù 。tā shí zǐ fù shēng ，wéi gōng dí fán gòu 。
míng yuè bàn wǒ jiǔ jiā mián ，wǔ gèng shùn fēng cuī fàng chuán 。yuè bō dàng hú hú yù yì ，fú sāng duó rǎn bàn tiān chì 。hú shān pò xiǎo yù qīng cāng ，zuò jiào shān yǔ chuán dī áng 。shǎo nián fù qì ài hú hǎi ，lǎo suī liǎn suō yú xīn zài ，kòu xián yī xiào yǔ zhòu kuān ，wèng yī nà kě chà bié guān 。pú fān shùn xī jǐ bǎi lǐ ，é é chāng mén chǐ yǒu zhǐ 。wǔ hú qiān gǔ zì qīng fēng ，jié cháo chí kòu zhù shǐ 。
yě zhèng shì yīn wéi cén gǎng fù miè ，dà jiā de cái lù méi le ，wáng yù tóng zhū wán yī yàng kāi shǐ zāo hèn bèi hé ，hǎo zài wáng yù yùn qì hǎo yī xiē ，rén yě líng huó yī xiē ，qià féng dà tóng gào jí ，biàn diào rèn tā chù ，zǎo zǎo táo chū le zhè jiāng zhè tāng hún shuǐ 。
cǎo gé féng yuán rì ，yōu yōu yī bìng shēn 。bì shān xū duì xuě ，qīng liǔ zì hán chūn 。bà jiē tú sū zhǎn ，zhǎng pāo lù jiǔ jīn 。xiàng guò jiàn yú fù ，yīng xiào dú xǐng rén 。
sì hū gǎn jiào dào tā de jǐn zhāng ，lín cōng qīng xiào qǐ lái 。
。
