高唐赋
高唐赋最新章节：如何万里亦孤身，历尽豪华不厌贫。越水吴山无限好，却来塞外漫相亲。
初秋尚苦暑，归沐乃君恩。地闲少来客，日晏犹闭门。家乏念藜藿，开颜无一樽。况复辞貌拙，敢随车马奔。盥濯何所事，读书坐前轩。岂堪当世用，空味古人言。颇喜市朝内，独无尘土喧。终年但如此，真窃大官餐。
十载江湖载酒行，异乡又觉岁华更。孤舟夜雨三更梦，万里风云几日程。宝篆香消银叶冷，砚池冰合雪花明。兴来笑把吴钩舞，未信鸡鸣是恶声。
纨扇秋风怨未消，长门明月望空遥。人生失意无南北，何必天涯叹寂寥。
将军既是有情义之人，怎不想想：本王何其无辜，郡主又何其无辜？他眼中居然滚下泪来，也不用帕子，就用衮龙袍的袖子擦眼泪。
旋即想起吕伊的称呼，伊妹……伊妹儿……心中不禁好笑。
。
高唐赋解读：rú hé wàn lǐ yì gū shēn ，lì jìn háo huá bú yàn pín 。yuè shuǐ wú shān wú xiàn hǎo ，què lái sāi wài màn xiàng qīn 。
chū qiū shàng kǔ shǔ ，guī mù nǎi jun1 ēn 。dì xián shǎo lái kè ，rì yàn yóu bì mén 。jiā fá niàn lí huò ，kāi yán wú yī zūn 。kuàng fù cí mào zhuō ，gǎn suí chē mǎ bēn 。guàn zhuó hé suǒ shì ，dú shū zuò qián xuān 。qǐ kān dāng shì yòng ，kōng wèi gǔ rén yán 。pō xǐ shì cháo nèi ，dú wú chén tǔ xuān 。zhōng nián dàn rú cǐ ，zhēn qiè dà guān cān 。
shí zǎi jiāng hú zǎi jiǔ háng ，yì xiāng yòu jiào suì huá gèng 。gū zhōu yè yǔ sān gèng mèng ，wàn lǐ fēng yún jǐ rì chéng 。bǎo zhuàn xiāng xiāo yín yè lěng ，yàn chí bīng hé xuě huā míng 。xìng lái xiào bǎ wú gōu wǔ ，wèi xìn jī míng shì è shēng 。
wán shàn qiū fēng yuàn wèi xiāo ，zhǎng mén míng yuè wàng kōng yáo 。rén shēng shī yì wú nán běi ，hé bì tiān yá tàn jì liáo 。
jiāng jun1 jì shì yǒu qíng yì zhī rén ，zěn bú xiǎng xiǎng ：běn wáng hé qí wú gū ，jun4 zhǔ yòu hé qí wú gū ？tā yǎn zhōng jū rán gǔn xià lèi lái ，yě bú yòng pà zǐ ，jiù yòng gǔn lóng páo de xiù zǐ cā yǎn lèi 。
xuán jí xiǎng qǐ lǚ yī de chēng hū ，yī mèi ……yī mèi ér ……xīn zhōng bú jìn hǎo xiào 。
。
