江上吟
江上吟最新章节：路遥天迥况离群，扑面狂流寒可扪。清翼才教朝露湿，苍心又被夕霞曛。秦楼梦藉并刀剪，羌笛曲从湘竹喷。同病却怜痴绝子，密传锦字倍殷勤。
台陟莲花见旧篇，追惟平昔倍凄然。初为百里青衫短，晚按连城白发鲜。东省联裾惊昨梦，南宫分袂忽新阡。使公虽老犹无恙，只恐投荒更我先。
有地惟栽菊，无心种百花。泉香儗甘谷，径僻是陶家。但得客常醉，何妨酒屡赊。物情与人意，相对乐年华。
近市依湖十里间，扁舟朝往暮能还。莫教老圃翻锄尽，留我他年葬骨山。
此生已复外升沉，出处由来著意深。拙甚但知闲可乐，灾馀犹有病相寻。贫难调护漳滨卧，老自消除魏阙心。庄舄钟离各怀土，吴儿莫笑作秦音。
宇宙茫茫一画图，葫芦依样换青蚨。白头牛马应人贱，黄卷儿孙可自娱。挟策未能干富贵，谈兵何处友屠沽。冰霜寂寞天涯客，潦倒乾坤一饿夫。
乱若春灯远度萤，坐看光怪满沧溟。天风吹却半边月，波水杳然无数星。是色是空迷住著，非仙非鬼照青荧。夜珠十斛谁抛得，欲掬微闻龙气腥。
但是很少有像《天书红颜录》能给他如此的感动
。
江上吟解读：lù yáo tiān jiǒng kuàng lí qún ，pū miàn kuáng liú hán kě mén 。qīng yì cái jiāo cháo lù shī ，cāng xīn yòu bèi xī xiá xūn 。qín lóu mèng jiè bìng dāo jiǎn ，qiāng dí qǔ cóng xiāng zhú pēn 。tóng bìng què lián chī jué zǐ ，mì chuán jǐn zì bèi yīn qín 。
tái zhì lián huā jiàn jiù piān ，zhuī wéi píng xī bèi qī rán 。chū wéi bǎi lǐ qīng shān duǎn ，wǎn àn lián chéng bái fā xiān 。dōng shěng lián jū jīng zuó mèng ，nán gōng fèn mèi hū xīn qiān 。shǐ gōng suī lǎo yóu wú yàng ，zhī kǒng tóu huāng gèng wǒ xiān 。
yǒu dì wéi zāi jú ，wú xīn zhǒng bǎi huā 。quán xiāng yì gān gǔ ，jìng pì shì táo jiā 。dàn dé kè cháng zuì ，hé fáng jiǔ lǚ shē 。wù qíng yǔ rén yì ，xiàng duì lè nián huá 。
jìn shì yī hú shí lǐ jiān ，biǎn zhōu cháo wǎng mù néng hái 。mò jiāo lǎo pǔ fān chú jìn ，liú wǒ tā nián zàng gǔ shān 。
cǐ shēng yǐ fù wài shēng chén ，chū chù yóu lái zhe yì shēn 。zhuō shèn dàn zhī xián kě lè ，zāi yú yóu yǒu bìng xiàng xún 。pín nán diào hù zhāng bīn wò ，lǎo zì xiāo chú wèi què xīn 。zhuāng xì zhōng lí gè huái tǔ ，wú ér mò xiào zuò qín yīn 。
yǔ zhòu máng máng yī huà tú ，hú lú yī yàng huàn qīng fú 。bái tóu niú mǎ yīng rén jiàn ，huáng juàn ér sūn kě zì yú 。jiā cè wèi néng gàn fù guì ，tán bīng hé chù yǒu tú gū 。bīng shuāng jì mò tiān yá kè ，liáo dǎo qián kūn yī è fū 。
luàn ruò chūn dēng yuǎn dù yíng ，zuò kàn guāng guài mǎn cāng míng 。tiān fēng chuī què bàn biān yuè ，bō shuǐ yǎo rán wú shù xīng 。shì sè shì kōng mí zhù zhe ，fēi xiān fēi guǐ zhào qīng yíng 。yè zhū shí hú shuí pāo dé ，yù jū wēi wén lóng qì xīng 。
dàn shì hěn shǎo yǒu xiàng 《tiān shū hóng yán lù 》néng gěi tā rú cǐ de gǎn dòng
。
