六州歌头·题岳鄂王庙
六州歌头·题岳鄂王庙最新章节：绿柄高扶绛玉开，层层萼萼染猩裁。峄阳曾止青鸾翼，无此奇葩更不来。
子弟可不慎，慎在选师友。师友必良德，中才可进诱。
屹立乾坤不问年，独高高出万重山。塔簪顶上天梯峻，路出空中石磴艰。云叶孤飞终莫碍，斗杓斜倚竟难攀。崇高岂是丘陵伍，泰岳分明伯仲间。
清澈的山溪被他搅得浑浊不堪，那些细小的山坑鱼急急惶惶地往前窜，无头苍蝇似的撞进细密的草网。
高台百尺凌云碧，维舟夜久霜月白。瘿木窣窣摇枯藤，寒濑潺潺落苍石。先生退隐知几年，汉家钟鼎徒凌烟。高风千古磨不尽，山水照映长明鲜。我来俯仰惭羁旅，冲寒愁怕玄冬暮。此身不负白鸥盟，暂此迟留亦何预。起来搔首江茫茫，孤篷却逐雁随阳。人生游行岂易得，惟有此夕难相忘。
半园风雅重当时，画里年年纪好诗。四度人间逢甲子，重教点墨慰相知。
连云骑省与之邻，可是高堂履舄频。湖水过云天似玉，山风吹酒月留人。红绡贴肉扶歌板，翠羽妆头出舞茵。礼法岂为吾辈设，直须乐死百年身。
蓬山此去无多路，青鸟殷勤为探看。(蓬山 一作：蓬莱)
深山何意故人来，石径苔荒扫不开。正忆看花曾并辔，休辞对菊且衔杯。江湖未有忘忧地，廊庙惟应济世才。一笑出门仍远别，暮云翘首重徘徊。
卑栖何事未乔迁，却道飞鸣两寂然。自是相求声始切，乘风振翮总凌天。
。
六州歌头·题岳鄂王庙解读：lǜ bǐng gāo fú jiàng yù kāi ，céng céng è è rǎn xīng cái 。yì yáng céng zhǐ qīng luán yì ，wú cǐ qí pā gèng bú lái 。
zǐ dì kě bú shèn ，shèn zài xuǎn shī yǒu 。shī yǒu bì liáng dé ，zhōng cái kě jìn yòu 。
yì lì qián kūn bú wèn nián ，dú gāo gāo chū wàn zhòng shān 。tǎ zān dǐng shàng tiān tī jun4 ，lù chū kōng zhōng shí dèng jiān 。yún yè gū fēi zhōng mò ài ，dòu sháo xié yǐ jìng nán pān 。chóng gāo qǐ shì qiū líng wǔ ，tài yuè fèn míng bó zhòng jiān 。
qīng chè de shān xī bèi tā jiǎo dé hún zhuó bú kān ，nà xiē xì xiǎo de shān kēng yú jí jí huáng huáng dì wǎng qián cuàn ，wú tóu cāng yíng sì de zhuàng jìn xì mì de cǎo wǎng 。
gāo tái bǎi chǐ líng yún bì ，wéi zhōu yè jiǔ shuāng yuè bái 。yǐng mù sū sū yáo kū téng ，hán lài chán chán luò cāng shí 。xiān shēng tuì yǐn zhī jǐ nián ，hàn jiā zhōng dǐng tú líng yān 。gāo fēng qiān gǔ mó bú jìn ，shān shuǐ zhào yìng zhǎng míng xiān 。wǒ lái fǔ yǎng cán jī lǚ ，chōng hán chóu pà xuán dōng mù 。cǐ shēn bú fù bái ōu méng ，zàn cǐ chí liú yì hé yù 。qǐ lái sāo shǒu jiāng máng máng ，gū péng què zhú yàn suí yáng 。rén shēng yóu háng qǐ yì dé ，wéi yǒu cǐ xī nán xiàng wàng 。
bàn yuán fēng yǎ zhòng dāng shí ，huà lǐ nián nián jì hǎo shī 。sì dù rén jiān féng jiǎ zǐ ，zhòng jiāo diǎn mò wèi xiàng zhī 。
lián yún qí shěng yǔ zhī lín ，kě shì gāo táng lǚ xì pín 。hú shuǐ guò yún tiān sì yù ，shān fēng chuī jiǔ yuè liú rén 。hóng xiāo tiē ròu fú gē bǎn ，cuì yǔ zhuāng tóu chū wǔ yīn 。lǐ fǎ qǐ wéi wú bèi shè ，zhí xū lè sǐ bǎi nián shēn 。
péng shān cǐ qù wú duō lù ，qīng niǎo yīn qín wéi tàn kàn 。(péng shān yī zuò ：péng lái )
shēn shān hé yì gù rén lái ，shí jìng tái huāng sǎo bú kāi 。zhèng yì kàn huā céng bìng pèi ，xiū cí duì jú qiě xián bēi 。jiāng hú wèi yǒu wàng yōu dì ，láng miào wéi yīng jì shì cái 。yī xiào chū mén réng yuǎn bié ，mù yún qiào shǒu zhòng pái huái 。
bēi qī hé shì wèi qiáo qiān ，què dào fēi míng liǎng jì rán 。zì shì xiàng qiú shēng shǐ qiē ，chéng fēng zhèn hé zǒng líng tiān 。
。
