临江仙·庭院深深深几许
临江仙·庭院深深深几许最新章节：便是长相丑一点，若是器宇不凡，那也应该留下。
故人柳子厚之谪永州，得胜地，结茅树蔬，为沼沚，为台榭，目曰愚溪。柳子没三年，有僧游零陵，告余曰：“愚溪无复曩时矣！”一闻僧言，悲不能自胜，遂以所闻为七言以寄恨。溪水悠悠春自来，草堂无主燕飞回。隔帘唯见中庭草，一树山榴依旧开。草圣数行留坏壁，木奴千树属邻家。唯见里门通德榜，残阳寂寞出樵车。柳门竹巷依依在，野草青苔日日多。纵有邻人解吹笛，山阳旧侣更谁过？
蓬颗何时与恨平，蜀江衣带蜀山轻。寻闻骑士枭黄祖，自是无人祭祢衡。
墨池秋水石苔寒，晋碣唐书野火残。一丈草青绀殿里，争教赤眼不心酸。
故国一千里，他乡此独征。乱山依远戍，寒日下孤城。灯火曕程远，川原入望平。不堪回首处，孤雁入云鸣。
神龙困渊蛰，野鹤凌空飞。飞潜不同调，一喜复一悲。我生悟物理，独立恒无依。饮酒得真趣，读书探指归。匪为究穷达，亦复知荣衰。前贤有遗则，行行慎无违。
方当月白风清夜，正是霜高木落时。落花满地春光晚，芳草连云暮色深。
。
临江仙·庭院深深深几许解读：biàn shì zhǎng xiàng chǒu yī diǎn ，ruò shì qì yǔ bú fán ，nà yě yīng gāi liú xià 。
gù rén liǔ zǐ hòu zhī zhé yǒng zhōu ，dé shèng dì ，jié máo shù shū ，wéi zhǎo zhǐ ，wéi tái xiè ，mù yuē yú xī 。liǔ zǐ méi sān nián ，yǒu sēng yóu líng líng ，gào yú yuē ：“yú xī wú fù nǎng shí yǐ ！”yī wén sēng yán ，bēi bú néng zì shèng ，suí yǐ suǒ wén wéi qī yán yǐ jì hèn 。xī shuǐ yōu yōu chūn zì lái ，cǎo táng wú zhǔ yàn fēi huí 。gé lián wéi jiàn zhōng tíng cǎo ，yī shù shān liú yī jiù kāi 。cǎo shèng shù háng liú huài bì ，mù nú qiān shù shǔ lín jiā 。wéi jiàn lǐ mén tōng dé bǎng ，cán yáng jì mò chū qiáo chē 。liǔ mén zhú xiàng yī yī zài ，yě cǎo qīng tái rì rì duō 。zòng yǒu lín rén jiě chuī dí ，shān yáng jiù lǚ gèng shuí guò ？
péng kē hé shí yǔ hèn píng ，shǔ jiāng yī dài shǔ shān qīng 。xún wén qí shì xiāo huáng zǔ ，zì shì wú rén jì mí héng 。
mò chí qiū shuǐ shí tái hán ，jìn jié táng shū yě huǒ cán 。yī zhàng cǎo qīng gàn diàn lǐ ，zhēng jiāo chì yǎn bú xīn suān 。
gù guó yī qiān lǐ ，tā xiāng cǐ dú zhēng 。luàn shān yī yuǎn shù ，hán rì xià gū chéng 。dēng huǒ yàn chéng yuǎn ，chuān yuán rù wàng píng 。bú kān huí shǒu chù ，gū yàn rù yún míng 。
shén lóng kùn yuān zhé ，yě hè líng kōng fēi 。fēi qián bú tóng diào ，yī xǐ fù yī bēi 。wǒ shēng wù wù lǐ ，dú lì héng wú yī 。yǐn jiǔ dé zhēn qù ，dú shū tàn zhǐ guī 。fěi wéi jiū qióng dá ，yì fù zhī róng shuāi 。qián xián yǒu yí zé ，háng háng shèn wú wéi 。
fāng dāng yuè bái fēng qīng yè ，zhèng shì shuāng gāo mù luò shí 。luò huā mǎn dì chūn guāng wǎn ，fāng cǎo lián yún mù sè shēn 。
。
