赋得自君之出矣
赋得自君之出矣最新章节：他躺在草地上睡得香呢。
万里长风扫积阴，碧天如洗籁沉沉。今宵何处无明月，比屋谁家有赏心。诗句惊人从和寡，酒杯到手莫辞深。南楼已负凭阑约，老子胡床兴不禁。
半窗图画梅花月，一枕波涛松树风。不是客愁眠不得，此山诗在此香中。
炊烟微掠凤山西，逆旅看山草阁低。清浣不禁迟暮色，刺桐花落杜鹃啼。
识本色人须本色，臭味论心不论迹。青莲居士浣花老，画像有人能画得。非陈无己黄鲁直，看画题诗难落笔，醉翁万代文章伯，中年偶堕滁阳谪。琅琊山亭酿泉酒，翁心不醉醉宾客。庆历朝廷天清明，谁张党论摇升平。禽鸣不知人之乐，党论无乃犹禽鸣。一时人乐从太守，交错觥筹送杯酒。乐其所乐翁来思，宾客欢哗终不知。既是宾客尚不知，画工焉得而画之。彼弈者弈射者射，摇毫臆度丹青解。醉翁醉态尚难摹，翁心乐处如何画。皆山一曲吾能歌，童而习之今鬓皤。翰墨世无苏老坡，奈此图中风景何。
两老汉被他一把抱住，正高兴得心酸呢，猛然听见这话，大吃一惊，一齐抬头对他身后张望。
。
赋得自君之出矣解读：tā tǎng zài cǎo dì shàng shuì dé xiāng ne 。
wàn lǐ zhǎng fēng sǎo jī yīn ，bì tiān rú xǐ lài chén chén 。jīn xiāo hé chù wú míng yuè ，bǐ wū shuí jiā yǒu shǎng xīn 。shī jù jīng rén cóng hé guǎ ，jiǔ bēi dào shǒu mò cí shēn 。nán lóu yǐ fù píng lán yuē ，lǎo zǐ hú chuáng xìng bú jìn 。
bàn chuāng tú huà méi huā yuè ，yī zhěn bō tāo sōng shù fēng 。bú shì kè chóu mián bú dé ，cǐ shān shī zài cǐ xiāng zhōng 。
chuī yān wēi luě fèng shān xī ，nì lǚ kàn shān cǎo gé dī 。qīng huàn bú jìn chí mù sè ，cì tóng huā luò dù juān tí 。
shí běn sè rén xū běn sè ，chòu wèi lùn xīn bú lùn jì 。qīng lián jū shì huàn huā lǎo ，huà xiàng yǒu rén néng huà dé 。fēi chén wú jǐ huáng lǔ zhí ，kàn huà tí shī nán luò bǐ ，zuì wēng wàn dài wén zhāng bó ，zhōng nián ǒu duò chú yáng zhé 。láng yá shān tíng niàng quán jiǔ ，wēng xīn bú zuì zuì bīn kè 。qìng lì cháo tíng tiān qīng míng ，shuí zhāng dǎng lùn yáo shēng píng 。qín míng bú zhī rén zhī lè ，dǎng lùn wú nǎi yóu qín míng 。yī shí rén lè cóng tài shǒu ，jiāo cuò gōng chóu sòng bēi jiǔ 。lè qí suǒ lè wēng lái sī ，bīn kè huān huá zhōng bú zhī 。jì shì bīn kè shàng bú zhī ，huà gōng yān dé ér huà zhī 。bǐ yì zhě yì shè zhě shè ，yáo háo yì dù dān qīng jiě 。zuì wēng zuì tài shàng nán mó ，wēng xīn lè chù rú hé huà 。jiē shān yī qǔ wú néng gē ，tóng ér xí zhī jīn bìn pó 。hàn mò shì wú sū lǎo pō ，nài cǐ tú zhōng fēng jǐng hé 。
liǎng lǎo hàn bèi tā yī bǎ bào zhù ，zhèng gāo xìng dé xīn suān ne ，měng rán tīng jiàn zhè huà ，dà chī yī jīng ，yī qí tái tóu duì tā shēn hòu zhāng wàng 。
。
