哀江南赋序
哀江南赋序最新章节：松竹不著花，密叶徒如帚。江梅不藏叶，寒花缀枯朽。独有龙焙茶，花叶秀而耦。冰霜著群木，冻死十八九。惟此百草灵，名可缀三友。春雷迸雀舌，夜雨滴龙口。皆萌哺啜心，谁假栽培手。惟有蔡端明，识之在蒿蔌。移根入北苑，金碧焕星斗。夸作龙凤团，封成献元后。问花何以报，牙舌甘鼎臼。他时子复生，为公涤繁垢。
明朝挂帆席，枫叶落纷纷。(挂帆席 一作：去)
吾闻曲礼当凶岁，诸大夫安敢食粱。婢臛香芹羹过美，水车声畔不能尝。
子虚乌有，真个消魂否。擪笛弹筝交玉手，唱出晓风杨柳。书生未耐寒酸，寄想惊鸿舞鸾。何日珠圆翠绕，画中且自寻看。
此君风度固萧然，谁解招邀到此轩。要识维摩真面目，支离瘦骨寂无言。
双龙北去归辽海，匹马南来叹寂寥。一代兴亡吴苑月，千年感慨浙江潮。岳王墓上松声惨，伍子祠前剑气消。游女不知行客恨，夜深湖上更吹箫。
缓带垂红双侍女。彩凤衔来，秀色生庭户。转蕙光风香暗度。回眸绰约神仙侣。寡和清歌声激楚。夜饮厌厌，劝我杯频举。只恐酒阑催暮雨。凭谁约断阳台路。
。
哀江南赋序解读：sōng zhú bú zhe huā ，mì yè tú rú zhǒu 。jiāng méi bú cáng yè ，hán huā zhuì kū xiǔ 。dú yǒu lóng bèi chá ，huā yè xiù ér ǒu 。bīng shuāng zhe qún mù ，dòng sǐ shí bā jiǔ 。wéi cǐ bǎi cǎo líng ，míng kě zhuì sān yǒu 。chūn léi bèng què shé ，yè yǔ dī lóng kǒu 。jiē méng bǔ chuò xīn ，shuí jiǎ zāi péi shǒu 。wéi yǒu cài duān míng ，shí zhī zài hāo sù 。yí gēn rù běi yuàn ，jīn bì huàn xīng dòu 。kuā zuò lóng fèng tuán ，fēng chéng xiàn yuán hòu 。wèn huā hé yǐ bào ，yá shé gān dǐng jiù 。tā shí zǐ fù shēng ，wéi gōng dí fán gòu 。
míng cháo guà fān xí ，fēng yè luò fēn fēn 。(guà fān xí yī zuò ：qù )
wú wén qǔ lǐ dāng xiōng suì ，zhū dà fū ān gǎn shí liáng 。bì huò xiāng qín gēng guò měi ，shuǐ chē shēng pàn bú néng cháng 。
zǐ xū wū yǒu ，zhēn gè xiāo hún fǒu 。yè dí dàn zhēng jiāo yù shǒu ，chàng chū xiǎo fēng yáng liǔ 。shū shēng wèi nài hán suān ，jì xiǎng jīng hóng wǔ luán 。hé rì zhū yuán cuì rào ，huà zhōng qiě zì xún kàn 。
cǐ jun1 fēng dù gù xiāo rán ，shuí jiě zhāo yāo dào cǐ xuān 。yào shí wéi mó zhēn miàn mù ，zhī lí shòu gǔ jì wú yán 。
shuāng lóng běi qù guī liáo hǎi ，pǐ mǎ nán lái tàn jì liáo 。yī dài xìng wáng wú yuàn yuè ，qiān nián gǎn kǎi zhè jiāng cháo 。yuè wáng mù shàng sōng shēng cǎn ，wǔ zǐ cí qián jiàn qì xiāo 。yóu nǚ bú zhī háng kè hèn ，yè shēn hú shàng gèng chuī xiāo 。
huǎn dài chuí hóng shuāng shì nǚ 。cǎi fèng xián lái ，xiù sè shēng tíng hù 。zhuǎn huì guāng fēng xiāng àn dù 。huí móu chāo yuē shén xiān lǚ 。guǎ hé qīng gē shēng jī chǔ 。yè yǐn yàn yàn ，quàn wǒ bēi pín jǔ 。zhī kǒng jiǔ lán cuī mù yǔ 。píng shuí yuē duàn yáng tái lù 。
。
