老子·德经·第七十七章
老子·德经·第七十七章最新章节：真如山中龙象宅，前三后三率禅客。珍公提唱悟本心，一指不留庭下柏。我来春事梅已玉，仍吸灵泉酌寒碧。会看海印发光时，台前璧月连天白。
草玄亭阁负山城，上日开尊命友生。花事欲阑初驻马，柳阴才合已闻莺。林中几醉平原酒，云里疑飘洛苑笙。廿载相看浑似梦，白头缱绻不胜情。
网上人气很好，就是不知道能不能一直持续下去？《武侠世界》杂志几乎寄托了吕文心全部心血，由不得他患得患失起来。
向来杨陆共峥嵘，吟到停云趣转清。古似洞庭张雅乐，严如即墨敛残兵。茵蔯终不肥方朔，芣苡何堪病冉耕。细读残编搔白首，未应造物忌诗名。
挺秀古灵基，来为学子师。壮心存远业，余力付新诗。阔步云霄了，细吟风月宜。老来无软语，敢以此相期。
领发不簪行自由，下阶拾得旧花筹。即今相对浑如梦，消尽人间隔夜愁！
明朝挂帆席，枫叶落纷纷。(挂帆席 一作：去)
押过去归队还是怎地？此类逃兵顽固不化，怕是凶多吉少。
。
老子·德经·第七十七章解读：zhēn rú shān zhōng lóng xiàng zhái ，qián sān hòu sān lǜ chán kè 。zhēn gōng tí chàng wù běn xīn ，yī zhǐ bú liú tíng xià bǎi 。wǒ lái chūn shì méi yǐ yù ，réng xī líng quán zhuó hán bì 。huì kàn hǎi yìn fā guāng shí ，tái qián bì yuè lián tiān bái 。
cǎo xuán tíng gé fù shān chéng ，shàng rì kāi zūn mìng yǒu shēng 。huā shì yù lán chū zhù mǎ ，liǔ yīn cái hé yǐ wén yīng 。lín zhōng jǐ zuì píng yuán jiǔ ，yún lǐ yí piāo luò yuàn shēng 。niàn zǎi xiàng kàn hún sì mèng ，bái tóu qiǎn quǎn bú shèng qíng 。
wǎng shàng rén qì hěn hǎo ，jiù shì bú zhī dào néng bú néng yī zhí chí xù xià qù ？《wǔ xiá shì jiè 》zá zhì jǐ hū jì tuō le lǚ wén xīn quán bù xīn xuè ，yóu bú dé tā huàn dé huàn shī qǐ lái 。
xiàng lái yáng lù gòng zhēng róng ，yín dào tíng yún qù zhuǎn qīng 。gǔ sì dòng tíng zhāng yǎ lè ，yán rú jí mò liǎn cán bīng 。yīn chén zhōng bú féi fāng shuò ，fǒu yǐ hé kān bìng rǎn gēng 。xì dú cán biān sāo bái shǒu ，wèi yīng zào wù jì shī míng 。
tǐng xiù gǔ líng jī ，lái wéi xué zǐ shī 。zhuàng xīn cún yuǎn yè ，yú lì fù xīn shī 。kuò bù yún xiāo le ，xì yín fēng yuè yí 。lǎo lái wú ruǎn yǔ ，gǎn yǐ cǐ xiàng qī 。
lǐng fā bú zān háng zì yóu ，xià jiē shí dé jiù huā chóu 。jí jīn xiàng duì hún rú mèng ，xiāo jìn rén jiān gé yè chóu ！
míng cháo guà fān xí ，fēng yè luò fēn fēn 。(guà fān xí yī zuò ：qù )
yā guò qù guī duì hái shì zěn dì ？cǐ lèi táo bīng wán gù bú huà ，pà shì xiōng duō jí shǎo 。
。
